Motyw dziecka mędrca.

„Motyw dziecka – wędrowca”

Motyw dziecka – wędrowca jest dość często wykorzystywany w powszechnej
literaturze. W takim dziele to dziecko zostało wybrane na tego, który ma przedstawić czytelnikowi istotne prawdy i sentencje. Pragnę teraz krótko przedstawić dzieła, w których ten motyw został zawarty.
Wymieniając takie dzieła z pewnością należy wspomnieć o utworze „Mały
Książę” autorstwa Antoine'a de Saint Exupery'ego. M.in. w tym dziele dziecko przedstawia istotę ludzkiego życia, ośmiesza wady człowieka dorosłego, podkreślając niewinność i inne spojrzenie dziecka na świat. Jednak nie tylko w „Małym Księciu” motyw, o którym mowa , został umieszczony. Zawarty jest także w balladzie Johana'a Goethe'ego pt. „Król Olch”. Tam podobnie, jak w wymienionym wcześniej przeze mnie dziele dziecko patrzy na świat inaczej od dorosłego ojca. W balladzie zostały zestawione dwie postacie, ojciec – racjonalista i dziecko, jako romantyk, który podziwia wszystko oczyma duszy i serca.
Także w „Nie - boskiej komedii” autorstwa Zygmunta Krasińskiego pokazywane
jest dziecko, które przekazuje nam ważne prawdy. Jest nim Orcio, który w dwóch pierwszych częściach utworu na prośby matki otrzymuje przeklęty dar wieszczej poezji, równocześnie tracąc wzrok, na rzecz widzenia duszą. Bohater urzeka czytelnika dojrzałością swoich czynów i rozumieniem sytuacji, które obok niego mają miejsce.
W zupełnie inny sposób niż w dziele Krasińskiego ukazany jest motyw dziecka
-mędrca w „Opowieści wigilijnej” Karola Dickensa. W utworze mędrcem jest dziecko pracownika głównego bohatera. Kaleki chłopiec o imieniu Tim pokazuje źle postępującemu Scrooge'owi , że nawet poważna nieuleczalna choroba nie może zabić w człowieku miłości do bliskich. Bohater przesyła nam prawdy o sensie ludzkiego życia, żyjemy nie tylko dla siebie, także dla bliskich, powinniśmy cieszyć się chwilą i żyć tak jakby świat miał się choćby teraz skończyć. Piękny motyw wykorzystany przez Dickensa niesamowicie trafia do serca każdego czytelnika.
Jako ostatnie dzieło, które pragnę tutaj wymienić powinna być z pewnością Biblia.
Święta księga dla wielu wierzeń także zawiera motyw dziecka – mędrca. Mały Jezus po ofiarowaniu w świątyni zostaje w świętym miejscu. Nie wiedzący, gdzie dziecko się znajduje, rodzice (Józef i Maria) poszukują Jezusa. Odnajdują Go w świątyni. Tam dziecko poucza swych opiekunów, że nie powinni martwić się o niego, był on w domu swego Ojca i Stwórcy. Mały Jezus przekazuje tym samym czytelnikowi prawdy o oddaniu Bogu. Każdy z nas powinien w pełni ofiarować się Panu, często przebywać w świątyni. Przesiadywanie w domu Boga nie powinno być dla wierzących czymś nadzwyczajnym. Jezus mówi, że był tam, gdzie być powinien, czyli domu Boga, swego ojca.
Ukazałam w wielkim skrócie kilka dzieł, w których motyw dziecka – mędrca
jest zawarty. Wszystkie z wymienionych utworów łączy jedno: prawdy zostają tam ukazane tylko lub między innymi przez dziecko, które swą niewinnością i nieskażoną duszą może przekazać nam więcej niż grzeszny dorosły, który poprzez trudy życia codziennego przestał patrzeć tak jak dziecko na świat.