Napisz esej o sławie sprowokowany lekturą Pieśń Horacego wraz z cytatami.

Sława to coś, o czym wielu ludzi mogłoby marzyć, do czego chciałoby dążyć. Z pewnością niektórym to się udało i udaje, jednakże nasuwa się tutaj pytanie: czy o to właściwie w życiu chodzi? Nad tym tematem zastanawiało się wielu filozofów, naukowców, artystów, a także zwykłych ludzi. Ponadto temat ten budzi zainteresowanie ludzkości od zarania dziejów. Już w starożytności filozofowie poruszali ten temat w swojej twórczości. Jednakże nie jest to zagadnienie łatwe. Cóż my możemy zostawić przyszłym pokoleniom. Co możemy zrobić, by być sławnym? W czym należy być najlepszym i wykazać się? Sława – to przecież rozgłos, który może trwać chwilę, ale to też coś, co pozostaje potomnym i nie pozwoli o nas zapomnieć. Pojawia się także pytanie, czy mamy żyć tak, by tę sławę zyskać, czy może jest jeszcze coś innego, ważniejszego w życiu. Życie przecież jest bardzo krótkie i nigdy nie wiemy, kiedy nić życia zostanie przerwana. Zatem jak żyć, by być szczęśliwym, by czuć się spełnionym, by także coś po sobie zostawić?
Nad tymi pytaniami zastanawiał się między innymi Horacy. W swojej twórczości prezentował filozofię życiową, która do dzisiaj cieszy się popularnością. Próbował on mianowicie odpowiedzieć na pytanie, jak żyć, by być szczęśliwym. Głosił, że nigdy nie wiemy, kiedy śmierć nas zabierze, dlatego „Nie pytaj próżno, bo nikt się nie dowie, jaki nam koniec szykują bogowie”. Człowiek nie wie, jak długo będzie żył na ziemskim padole. Może się okazać, że śmierć jest bardzo blisko, zatem człowiek powinien cieszyć się każdym dniem, każda chwilą. Nie należy marnować czasu ani energii na coś, na co nie mamy wpływu. Stąd słynne powiedzenie Horacego „carpe diem”, czyli chwytaj dzień. Filozof poucza:
„I babilońskich nie pytaj wróżbiarzy.
Lepiej tak przyjąć wszystko jak się zdarzy”.
Człowiek w tej sprawie nie ma nic do powiedzenia, nie ma wpływu na wyroki boskie, nie powinien sobie tym głowy zaprzątać.
„ Nie troszcz się o to i... klaruj swe wina.
Mknie rok za rokiem, jak jedna godzina.
Więc łap dzień każdy, a nie wierz ni trochę
W złudnej przyszłości obietnice płoche”.
Życie człowieka powinno opierać się na tym, na co człowiek ma wpływ. Należy dobrze wypełniać swoje obowiązki, uszczęśliwiać innych i samemu dążyć do szczęścia. Korzystać z każdej chwili, jaka jest nam dana, żyć w pełni, bowiem ważne jest „tu i teraz”.
Filozofia Horacego wydaje się być jasna i prosta, ale także trudna do zrealizowania. Nie jest łatwo kierować własnym życiem tak, by być szczęśliwym, czerpać z niego przyjemności i nie martwić się o jutro. Wielu ludzi zadawało sobie pytanie, jak taki złoty środek znaleźć. Dzisiaj refleksje filozofa na temat życia i śmierci są jak najbardziej aktualne. Horacy namawia do tego, by wychodzić naprzeciw świata, ludzi, cieszyć się dniem. Nie należy niepotrzebnie marnować czasu i siły na rzeczy marne i ulotne. Tylko jak tę filozofię wcielić we własne życie. Trudno na co dzień niczym się nie przejmować, omijać problemy i troski. Przecież te sprawy są obok nas każdego dnia i chyba ważniejsze jest nauczyć się z nimi żyć i je rozwiązywać niż je omijać. Ważne jest, by umieć zachować równowagę duchową, wewnętrzną, co nie jest łatwe. Horacy mówi, aby poddać się losowi, nie sprzeciwiać mu się, bo nie mamy na to wpływu.
Horacy proponuje filozofię przyjemną, optymistyczną, z zachowaniem równowagi duchowej i dążącą do szczęścia. Rzeczywiście ciekawa i przyjemna filozofia, ale czy łatwo jest wcielić ją w życie? Myślę, że niekoniecznie. Można wiele z niej czerpać, ale nie da się być wiecznym optymistą. Życie to też ciężka praca, trudne wybory i niespodziewane zdarzenia. Z pewnością warto żyć tak, by nikomu nie przeszkadzać, nikogo nie krzywdzić, a samemu czuć się szczęśliwym. Utwory Horacego są z pewnością uniwersalne ponieważ przekazują treści ponadczasowe, zrozumiałe dla każdego, niezależnie od wieku, pochodzenia i narodowości, aktualne dla nas, dla tych, którzy byli przed nami i będą po nas.