Protokooperacja

Protokooperacja też współżycie dwóch gatunków oparte na obustronnych korzyściach, ale nie musi być nieodzowne może występować okresowo. Jest to rodzaj symbiozy przygodnej, nie przymusowej.

Przykład takiej symbiozy to między innymi współżycie dużych ssaków roślinożernych z ptakami, które oczyszczają je z pasożytów. Muchy składają jaja w wielkich porach skóry nosorożca. Larwy uszkadzają jego skórę, jednak te pasożyty wyjadają ptaki- bąkojady. Mają one z tego pożywienie. Ptaki te ostrzegają nosorożca ( słabo widzące zwierzę) przed niebezpieczeństwem. Wzlatują z “piskiem” gdy zbliża się wróg. Innym, dobrym przykładem protokooperacji jest współżycie raka pustelnika z ukwiałem. Rak zwany pustelnikiem nie posiada pancerza, a jego odwłok pokryty jest miękką skórą. Dlatego gdy jest jeszcze mały, szuka pustej muszli ślimaka i chowa w niej swój odwłok. Muszla ta służy mu za pancerz. W miarę wzrostu rak wielokrotnie zmienia muszle na większe. W razie niebezpieczeństwa cały się w niej chowa. W swych wędrówkach po dnie morskim ma wiernego towarzysza ukwiała, który dzięki swym parzydełkom zapewnia mu obronę. W zamian ukwiał może przemieszczać się wraz z rakiem, który pomaga mu także zdobyć pożywienie. Innym przykładem jest symbioza motyla z rośliną kwiatową. Zapyla on roślinę, a jednocześnie wysysa z niej nektar (jest to pożywienie motyla).

Charakterystyczną cechą protokooperacji jest to, że jest podobna do mutualizmu. Nie powinno się tych pojęć mylić, ponieważ w mutualizmie jeden gatunek nie może żyć bez drugiego, a w protokooperacji jeden gatunek nie jest uzależniony od drugiego.