W Krzyżakach H. Sienkiewicza jest wiele z historii średniowiecza

Krzyżacy” to powieść Henryka Sienkiewicza pisana w pozytywiźmie. Opisuje czasy średniowiecza, m.in. zmagania Polaków z Krzyżakami. W „Krzyżakach” jest wiele prawdy, ale są też zdarzenia wymyślone przez autora.
Aby udowodnić, że Sienkiewicz przybliżył w „Krzyżakach” epokę średniowiecza postaram się przytoczyć kilka argumentów.
Pierwszym argumentem są wydarzenia historyczne. Sienkiewicz opisał historie, które zdarzyły się naprawdę, np. bitwę pod Grunwaldem, którą wygrali Polacy i tak też napisał Sienkiewicz, a żeby mógł to zrobić bazował na różnych dokumentach, kronikach lub innych źródłach historycznych. Opisał także śmierć królowej Jadwigi, do której przyczynili się Krzyżacy, najeżdżając na jej lud.
Drugim argumentem są etos i obyczaje rycerskie. Autor „Krzyżaków” nie szczędził obszernych opisów dotyczących rycerzy. Opisał rozrywki rycerskie, zasady, które obowiązywały rycerzy, a także wszystko o posiadaniu damy serca. W średniowieczu było dokładnie tak samo, jak napisał Sienkiewicz.
Trzecim i ostatnim argumentem jest podział społeczeństwa polskiego oraz obyczaje i wierzenie w średniowieczu. Wtedy najważniejszą osobą był król, po nim książęta, duchowieństwo, szlachta i rycerstwo, mieszczaństwo, chłopi, a na końcu parobkowie. Taki sam podział społeczeństwa opisał Sienkiewicz. Najbardziej znanymi obyczajami był zwyczaj ułaskawienia, postrzyżyny, konne podróże, a także zabobony, których nie popierało duchowieństwo. Polacy mimo iż byli bardzo pobożni, wierzyli w różne nieprawdziwe rzeczy.
Mam nadzieję, że podane przeze mnie argumenty wystarczą, aby udowodnić to, że Sienkiewicz przybliżył w „Krzyżakach” epokę średniowiecza.