Kobiety i ich miejsce w życiu Zenona Ziembiewicza

Kobiety i ich miejsce w życiu Zenona Ziembiewicza w powieści „Granica” Zofii Nałkowskiej.

Powieść społeczno- obyczajowa pt. „Granica” Zofii Nałkowskiej powstała w 20-leciu międzywojennym. Czas i miejsce akcji są uniwersalne. Narrator występuje w 3 osobie i jest auktorialny, a bohaterowie w podanym fragmencie to Zenon Ziemkiewicz, Justyna Bogutówna oraz Elżbieta Biecka. Tematem mojej pracy są kobiety i ich miejsce w życiu Zenona Ziembiewicza.

Zenon Ziemkiewicz poznał w swoim życiu trzy znaczące kobiety. Każda z nich różniła się pewnymi cechami charakteru, lecz wszystkie doznały bolesnego rozczarowania się stosunkiem Zenona do miłości. Jako pierwszą opiszę Adelę, którą główny bohater powieści poznał już podczas studiów. Nie kochał jej, lecz był z nią jedynie dla własnej wygody. Adela wiedziała o tym i mimo wszystko kochała go całym sercem. Zmarła w samotności po ciężkiej chorobie. Następną kobietą w życiu Ziembiewicza była Elżbieta, w której Zenon podkochiwał się już w czasach gimnazjalnych. Była to kobieta, która z całą pewnością mogła podobać się mężczyznom, mimo tego Zenon zdradza ją z Justyną- prostolinijną i niewykształconą dziewczyną, która zakochała się w nim nieszczęśliwie. Gdy zaszła z Ziembiewiczem w ciążę była zmuszona usunąć dziecko po czym popadła w obłęd.

We fragmencie II Ziembiewicz odbiera list od Karola Wąbrowskiego, który informuje go bez żadnych szczegółów o śmierci Adeli. Analizując ten fragment dowiadujemy się wiele o miłości Adeli do Zenona- jej uczucie było na tyle silne, by starczyło dla nich obojga. Natomiast stosunek Zenona do Adeli przejawia się po przez wdzięczność i dobroć jej okazywaną ale nie ukrywał swoich prawdziwych intencji. nie jest skłonny o opieki nad Adelą ale pragnąc zapewnić jej godziwą opiekę powierza ją w ręce Karola.

We fragmencie III zapoznajemy się z rolą Justyny w życiu Ziembiewicza. jej również Zenon nie składał obietnic a ponadto ukrywał przed nią swój związek z Elżbietą. Analizując ich znajomość nasuwa mi się na myśl związek Wertera z Lottą- gdy Werter ją opuszczał obiecywał sobie ograniczenie kontaktów, lecz jej osobowość nakazywała mu do niej powracać. powracając do związku Justyny z Zenonem, kobieta miała świadomość, że rozstaną się ale jej przesadna ufność i dziecinność przepełniała Zenona do tego stopnia, że zawsze do niej wracał. Bohater pomimo swojej słabości do Justyny postanawia ją opuścić lecz w podjęciu decyzji przeszkadza mu ciążą kochanki.

Ostatni z podanych fragmentów dotyczy postaci Elżbiety Bieckiej i relacji z głównym bohaterem powieści. Zenon wychodzi z założenia, że pierwsza miłość jest najsilniejsza; pozostałe to tylko nieudane imitacje miłości. Miłość do Bieckiej w przeciwieństwie do pozostałych dwóch miała charakter bardziej duchowy niż cielesny. Elżbieta miała świadomość jak ważną rolę odgrywa w życiu Zenona Justyna, wiedziała że osoba ta nie atakuje od zewnątrz- nie da się uciec od niej, lecz rozrasta się wewnątrz ich życia i nie da się jej usunąć. świadomość tą pogłębia wiadomość do ciąży Justyny.
Podsumowując, Zenon Ziembiewicz ma specyficzny stosunek do kobiet, boi się zobowiązań a obiecawszy sobie w dzieciństwie, iż nigdy nie postąpi jak ojciec, dokładnie powiela jego błędy. Kobiety były w jego życiu zawsze i choć pragnął żyć uczciwie nie potrafił przyznać się do pewnych słabości.