Geneza utworu
Opowieść o św. Aleksym jest oparta na łacińskim utworze z VII wieku, znaleziona w kodeksie z XV wieku, jest przykładem opowieści- opisuje ona życie i śmierć świętego. We wczesnym średniowieczu pojawili się w Syrii pustelnicy i pątnicy, którzy praktykowali w swoim życiu ascezę. Asceta to człowiek, który umartwia się, pokutuje, pości, modli się, a wszystko po to, by zasłużyć na zbawienie wieczne. Postać Aleksego miała służyć za wzór świętości, za wzorzec ascety, propagować cnoty czystości, ubóstwa, umartwianie się, pogardę dla ulotnych wartości tego świata. Opowieść o świętych, czyli legenda, miała na celu sławienie ascetycznego typu świętości. Legenda ta była dobrze znana nie tylko w Syrii, ale także we Francji, Italii, Bułgarii, Serbii, a nawet na Rusi. W XV wieku z Bliskiego Wschodu przez Włochy legenda dotarła do Polski.
