"Rozmowa Mistrza Polikarpa ze Śmiercią".

Rozmowa mistrza Polikarpa ze śmiercią, jest XIV- wiecznym utworem, dziełem Anonima, poruszającym tematy eschatologiczne. Smierć, w Rozmowie ukazuje się Polikarpowi, jako rokładające się zwłoki kobiece. wypowiedzi śmierci bywaja lekceważące, Polikarp natomiast zadaje pytania niegodne mędrca. Smierć natrząsa się z niego, ujawnia cechy charakterystyczne dla ludzkich zachowań, lubi budzić grozę, znęcać się, łatwo wpada w złość i się irytuje. Smierć rozmawia z Polikarpem,odpowiada na jego pytania, przekazuje ostrzeżenia światu i jednocześnie ukazuje możliwość ratunku przed nią samą. Mistrz jest pośrednikiem i przykładem wewnętrznej metamorfozy, która powinna dokonac sie w każdym człowieku. Pojawia sie motyw ze Starego Testamentu z Księgoi Koheleta- vanitas vanitatum, śmierć przypomina o przemijaniu, zbędnym przywiązaniu do rzeczy tego świata.

W Rozmowie pojawia się, przede wszystkim motyw dance macabre, a więc tańca śmierci, który najczęście j sprowadzał sie do korowodu, a skład którego wchodzili przedstawiciele wszystkich stanów, począwszy od żebraków, a skończywszy na papieżu. Miało to obrazować powszeczność śmierci i jej "bezwyjątkowość". Utwór przdstawia jej moc i siłę, a przede wszystkim sprawiedliwość, gdyż nikt nie nie może się przed nią uchronić, nawet sam Polikarp z którym rozmawia. Jednakże w dalszej części utworu okazuje się, że moc śmierci, mimo iż zawsze wygrywa, jest ograniczona, a ograniczenie to dotyczy wieczności. Człowiek żyjący dobrze uchroni się od wiecznej śmierci, a więc od potępienia.Jak później śmierć wyjaśnia, narodziła sie z grzechu i w grzechu pokłada swe nadzieje i nieograniczone możliwości. Smierć ma największą moc, nad niegodziwcami, którzy źle żyja i próżnują, korzystając jedynie z uroków świata. Jest niczym sędzia, którego uczciwy człowiek nie musi się obawiać, a jedynie gzrzesznik, który za życia przed nią ucieka, a po śmierci bedzie błagał "o jej kosę".

W utworze wizerunek smierci jes tkonkretny j jasny. Można powiedzieć, że jak nauczyciel wykłada: przyczyny, skutki, daje wskazówki i przedstawia kary. Wszystko wydaje sie zrozumiałe, choc zaskakuje cynizmem, czy cechami charakterystycznymi dla zachowań człowieka.