Vautrin - charakterystyka postaci.

Vautrin – to bohater powieści „Ojciec Goriot” Honoriusza Balzaka. Jest to postać mroczna, demoniczna i tajemnicza. Ma 40 lat, jest wesoły, dowcipny, bystry i inteligentny.

Jego właściwe nazwisko to Jakub Collin, ukrywa się pod nazwiskiem Vautrin - czyli Ołży - Śmierć (nosi czarną perukę). Jest opanowany, miły, a nawet uczynny. Był człowiekiem bezwzględnie dążącym do celu, odważnym. Znał wszystkie prawa rządzące społeczeństwem w którym żył. Czuje nienawiść do całego świata, jest zbuntowany przeciwko niemu, pełen pogardy i pragnie go zniszczyć swoim postępowaniem. Vautrin ma dziwną siłę wzroku, jest niewrażliwy na kobiety. Bohater był zbiegłym galernikiem – tajemniczym zbrodniarzem skazanym i ściganym przez prawo. Vautrin to uosobienie zbrodni, która jest jego żywiołem.

Gra w otwarte karty, jest człowiekiem poza społeczeństwem i poza prawem. Był szefem policji paryskiej. Służy autorowi do wyrażenia przekonania natury etycznej - Vautrin dzięki inteligencji odkrywa mechanizmy rządzące światem społeczności paryskiej. Posiada klarowny kodeks etyczny - mówi, że świat paryski żadnego takiego nie posiada. Uzmysławia, że światem Paryża rządzi walka o byt, a narzędziem jest pieniądz. Odsłania obłudę społeczeństwa Paryża - im wyżej ktoś stoi tym bardziej jest obłudny i bezwzględny. Prowadzi bardzo tajemniczy tryb życia, wierzy, że pieniądz jest wszystkim. To postać skomplikowana, silna, myśli logicznie, bardzo zdolny lecz zmarnowany. Jest okrutny, można go określić jako cyniczne wcielenie zła, a nawet demon piekła paryskiego. Od niego Rastignac dowiaduje się, że zasady moralne, a wśród nich uczciwość to tylko przeszkoda w dążeniu do kariery i nic nie znaczące staroświeckie nawyki, z których nie tylko można lecz nawet trzeba zrezygnować, jeśli się chce do czegoś dojść. Vautrin, który zainteresował się młodzieńcem, ma inny niż pani de Beausnt pomysł na szczęście Rastignaca. Jego zdaniem Rastignac powinien ożenić się ze skromną, ale bogatą panną, której pieniądze otworzą mu wszelkie bramy awansu społecznego. Jest to kolejny paryski sposób na sukces. Drogą do celu musi być tu jednak przestępstwo. Twierdzi, że powodzenie zapewniają mu spryt, przebiegłość i brak skrupułów - tak chce zniszczyć świat. Vautrin pada ofiarą donosu

Vautrin jest postacią, w której Balzak chciał uwidocznić swoje poglądy na temat współczesnego mu społeczeństwa. Ukazywał je jako zmarnowane, zepsute, upatrujące szczęścia w pieniądzach, pozbawione jakichkolwiek zasad i wartości. Vautrin uosabia mit romantycznego szatana, sztukmistrza zbrodni. Tworzy własny kodeks postępowania, zbrodniczą "moralność". W zbrodniczych działaniach wykazuje prawdziwy kunszt. Jest samotnikiem skłóconym ze światem.