"Spieszmy się kochać ludzi" interpretacja wiersza

Tematem wiersza „Spieszmy się kochać ludzi” Jana Twardowskiego jest ponadczasowy problem przemijania życia ludzkiego.
Autor pragnie skłonić czytelnika do refleksji nad śmiercią, która ku zaskoczeniu może przyjść w najmniej spodziewanym momencie. Można powiedzieć, że śmierć jest nieodłącznym elementem życia . Ludzie umierają i zostaje po nich tylko para butów, kilka wspomnień oraz "telefon głuchy" Po śmierci kogoś bliskiego przepełnia nas smutek i pustka. Świadomość, że nie będzie nam już nigdy dane porozmawiać z tą osoba rodzi nieopisany ból. Głucha cisza denerwuje bardziej niż wcześniej, ponieważ skłania do refleksji i przywołuje wspomnienia o zmarłym.
Ksiądz Jan Twardowski poucza nas, abyśmy nie zapominali o tym, że życie jest przewrotne i nigdy nie wiadomo co się wydarzy. „pewność niepewna”, te słowa ukazują jak bardzo człowiek potrafi się mylić. Pewność odbiera człowiekowi wrażliwość, czujność, sprawia, że odkłada on różne rzeczy na później. Jan Twardowski uczy, że nie możemy być pewni przyszłości. Czasem bowiem byłoby dla nas lepiej gdyby ona nigdy nie nadeszła.
Wystarczy jedna sekunda, aby nasze życie straciło sens, aby cała radość jaka w nas tkwi uleciała z nas bezpowrotnie. Ludzie bowiem odchodzą nagle, czasem ginąc w ciągu ułamków sekundy. Pozostawiając po sobie bolesne wspomnienia swojego istnienia. Autor porównuję ich odejście do milknięcia drozdów i dźwięków. Poucza, że musimy cieszyć się każdą chwilą radości. W życiu już tak jest, że wydaje nam się, że piękne chwile przemijają szybko a to co nieważne trwa całą wieczność.
Powinniśmy patrzeć sercem, by widzieć naprawdę. W pełni wykorzystywać każdy dzień i przyjmować każdą szansę jaką daje nam życie, aby potem nie żałować, że czegoś nie zdarzyliśmy zrobić. „Kochamy wciąż za mało i stale za późno” te słowa są przesłaniem dla człowieka który nie zdążył jeszcze powiedzieć bliskim jak bardzo ich kocha.
Kolejnym poruszonym w wierszu aspektem jest miłość. Jest ona bowiem najważniejszą wartością wypełniającą ludzkie życie. Dlatego tak ważne jest abyśmy nie mieli jej nigdy za mało. Obdarowujmy bliskich największą dawką miłości jaką tylko potrafimy z siebie wykrzesać, aby potem nie żałować, że daliśmy im jej za mało. Miłość jest elementem szczęścia. Kiedy jesteśmy kochani czujemy się szczęśliwi. Czasem to właśnie nie okazywanie uczuć jest powodem kłótni i rozstań. I mimo, iż dwoje ludzi się kocha, to boją się ukazać swoje prawdziwe uczucia. Cierpią potem oboje myśląc, że się pomylili co do drugiej osoby. Bądź myślą co „by było gdyby”.
Dlatego nie możemy pozwolić odejść bliskiej osobie, musimy przezwyciężyć strach i otworzyć się przed nią bo kto wie? Może ona właśnie na to czeka.
„i nigdy nie wiadomo mówiąc o miłości
czy pierwsza jest ostatnią czy ostatnia pierwszą”
Ostatnie słowa utworu pouczają, że miłość tak jak i życie potrafi zaskakiwać. Mówi się: „serce nie sługa” . Ludzie zakochują się w sobie i czasem na przekór wszystkiemu postanawiają być razem. Czasem odnajdują największa miłość wcale jej nie szukając, czasem przychodzi ona na starość czasem też ta pierwsza okazuję się tą na całe życie. My musimy nauczyć się ją dostrzec i przyjąć do swoich serc.