Zwierzęta na całej kuli Ziemskiej

Drapieżnicy lasu równikowego to w większości małe zwierzęta, ponieważ żyje tu za mało dużych roślinożerców, którzy zapewnialiby wystarczającą ilość pożywienia dużym drapieżcom. Wyjątkami są duże koty takie jak jaguar i tygrys, które polują na żyjące na dnie lasu antylopy i jelenie. Węże żyjące na dnie lasu także właśnie tam czekają na pojawienie się ofiary, natomiast ich mieszkańcy na drzewach kuzyni czekają na łup pomiędzy gałęziami. Inne drapieżniki naziemne to stada psów leśnych w Ameryce Południowej i wargacze w Południowych Indiach i Sri Lance. Łowcy powietrzni to groźne jastrzębie i orły, które rzucają się z góry na sklepienie lasu by pochwycić swoimi silnymi szponami małpę lub leniwca. Na każdym z poziomów oceanu toczy się walka o śmierć i życie. Rozmaite stworzenia nieustannie szukają ofiar. Ale posiłek nie przychodzi łatwo. Żadne zwierze – niezależnie od tego czy duże, czy małe – nie chce skończyć jako obiad innego zwierzęcia. Niektóre stworzenia mają jaskrawe kolory ostrzegawcze, które informują napastnika, że lepiej trzymać się z daleka od jadowitych zębów. Wszelako wielu zwierzętom pozostaje tylko ucieczka przed atakiem napastnika.Arktykę i tundrę zamieszkuje zaskakująco dużo różnych zwierząt, zarówno morskich jak i lądowych, począwszy od maleńkich, bzyczących owadów po okazałe karibu, niedźwiedzie polarne, walenie i morsy. Wiele ssaków i ptaków migruje, przybywając na północ latem z ziem lub mórz leżących na południe od koła podbiegunowego. Tak jest w przypadku karibu, kaczek, gęsi, łabędzi, ptaków brodzących i niektórych fok. Odwiedzają one Arktykę, by zdobyć tam pożywienie i rozmnażać się. To wszystko oznacza także, że liczebność i różnorodność arktycznej fauny zmienia się w zależności od pory roku. Nieliczni wytrzymali mieszkańcy Arktyki, którzy pozostają tam zimą to woły piżmowe, niedźwiedzie polarne, niektóre foki i walenie, lisy polarne i ptaki, takie jak pardwy górskie i mewy mordodziobe. W przeciwieństwie do Antarktydy, na dalekiej północy żyją zaledwie ptaki lądowe, jak i morskie. Latem w jeziorkach i na bagnach lęgną się miliony komarów i gryzących muszek, a kwitnące kwiaty tundry przyciągają do siebie motyle pszczoły i chrząszcze. Słońce pustyni przez większą część dnia rozgrzewa odsłoniętą ziemię. Na niebie nie ma chmur, a nieliczne rośliny dają niewiele cienia. W południe ziemia i skały są parząco gorące w dotyku. Nic dziwnego, że pustynne zwierzęta najgorętszą część dnia spędzają w swoich kryjówkach. Nic i nikt nie porusza się, jeżeli nie jest to absolutnie konieczne. Zwierzęta dzienne są najbardziej aktywne, kiedy nie jest gorąco. Rano i późnym popołudniem, czyli wtedy, gdy ich ciała są w mniejszej temperaturze, najbardziej grozi im przegrzanie.