Jeśli nie szata zdobi człowieka to w czym tkwi jego wartość?

"To nie szata zdobi człowieka" - od dawna wiemy, że jest to prawdą. NIe liczy się to jak wyglądamy, jak się ubieramy, ale najważniejsze jest nasze wnętrze, nasz charakter. Bogactwo i ładny wygląd nie czynią nas szczęśliwymi. Tylko ludzi prości uważają, że to nasz wygląd jest najważniejszy.
Udowadniając postawioną tezę przypomnę książkę "Ania z Zielonego Wzgórza" L. M. Montgomery. Główna pohaterka nie posiada pięknych sukien, nie ma najmodniejszych ubań, a mimo tego każdy kto ją spotyka jest zauroczony. To wnętzre Ani pozwala jej na kontakt z innymi i wcale nie jest potrzebna uroda, wystarczy posiadać takie cechy charakteru, o których inni marzą.
Innym przykładem potwierdzającym postawioną tezę niech będzie dobrze nam znana z dzieciństwa bajka pt. "Kopciuszek". Tytułowa dziewczynka z pozoru jest brzydką i zaniedbaną służącą. Mimo tego to właśnie Kopciuszka pokochał Książę, a odrzucił jej siostry, które były bardzo bogato ubrane. Dziewczyna była dobra i potrafiła się poświęcić dla innych, ajej przyrodnie siostry myślały tylko o sobie i na nic innego nie zwracały uwagi. Ta historia jest doskonałym przykładem na to, że "pozory mylą", dlatego najpierw należy człowieka poznać i dopiero wtedy można go oceniać. Jeśli zrobimy odwrotnie możemy kogoś bardzo skrzywdzić.
Wiem, że pierwsze wrażenie jest bardzo ważne, ale trzeba pamiętać, że nie najważniejsze. Każdy kto uważa inaczej niech pamięta, że uroda, młodość, bogactwo z czasem przeminą, a nasze wnętrze i charakter się nie zmienią.
Tym samym chciałabym ponownie potwierdzić postawioną na początku tezę, że "To nie szata zdobi człowieka" i mam nadzieję, że przekonałam, że najważniejsze jest nasze wnętrze.