"Współkochać przyszłam, nie współnienawidzić"charakterystyka Antygony

Jedną z głównych postaci tragedii Sofoklesa jest Antygona, córka Edypa i Jokasty oraz narzeczona Hajmona.

Była ona młodą i atrakcyjną dziewczyną o długich, ciemnych włosach. Miała delikatne rysy twarzy i błyszczące oczy.

Antygona odznaczała się odwagą i wiernością rodzinie. Naruszyła prawo, mimo surowego zakazu, pochowała brata - uznanego za zdrajcę kraju. Dziewczyna nie bała się śmierci. Strach czuła tylko przed gniewem boskim. Dla niej prawa bogów były wieczne i najważniejsze. Antygonę charakteryzowała wielka miłość wobec rodziny. Dla niej Polinejkes, mimo wszystko zasługiwał na wieczne przebywanie w Hadesie.

Była wierna prawom moralnym wobec żywych jak i zmarłych. Śmiała i honorowa dziewczyna nie uległa Kreonowi. Uważała bowiem, iż władca despotycznie rządzi krajem. Nie popierała zdania mężczyzny, który uznał, iż zdrajców trzeba tępić. Nie uznawała bezwzględnych praw, ograniczających życie obywateli. Nie mogła się porozumieć z Kreonem. Władca patrzył na dobro wszystkich, zaś dziewczyna na dobro jednostki. Determinacja, honor i godność nie pozwalały jej na wyparcie się dokonanego przez nią czynu. Z nadzieja na wynagrodzenie w Hadesie oddała się każe utraty życia. Umarła jako bohaterka broniąca moralnych praw i jako osoba gardząca zemstą i nienawiścią.

Moim zdaniem Antygona miała słuszność w tym, co robiła. Dopełniła ostatnią wolę brata, nie hańbiąc się kłamstwem. Cytuję słowa dziewczyny: "wiarołomstwem nie myślę się kalać". Gdybym była na miejscu dziewczyny, uczyniłabym to samo.