Charakterystyka Antygony

Antygona jest tytułową bohaterką antycznej tragedii autorstwa Sofoklesa. Mieszkanka Teb wywodzi się z przeklętego rodu Labdakidów. Jest córką Edypa – króla Teb oraz Jokasty. Wraz ze swoim rodzeństwem – siostrą Ismeną oraz braćmi Eteoklesem i Polinejkesem są owocem kazirodczego związku, gdyż Jokasta była matką Edypa.

Tragiczne wydarzenia w jej rodzinie postawiły ją w sytuacji trudnego wyboru. Jeden z jej braci – Polinejkes został uznany przez Kreona, władcę Teb, za zdrajcę, ponieważ najechał on rodzinne miasto. Dla Antygony jej brat nie był zdrajcą oraz uważała, że „czcić swe rodzeństwo nie przynosi wstydu”.

Kreon wydał zakaz pochówku dla chłopaka skazując go tym samym na wieczną tułaczkę. Antygona miała narzeczonego Hajmona, który był synem, wyżej wymienionego władcy.

Ze względu na wydany zakaz dowiadujemy się o wielu cechach bohaterki. Duma, uporczywość w dążeniu do celu, zdecydowanie, a przede wszystkim braterska miłość pomogły Antygonie w sprzeciwieniu się temu zakazowi. Była osobą odważną, nie bojącą się wypowiadania własnych myśli. Stojąc przed Kreonem potrafiła przyznać się do popełnionego przestępstwa (pochowania brata, mimo że znała interdykt). Do końca wierna była własnym przekonaniom, że prawo boskie jest ważniejsze od prawa ludzkiego. Była świadoma śmierci i winy tragicznej - niezawinionej. Wiedziała, że po śmierci zostanie wynagrodzona.

„Wiem, że mam umrzeć. Bo jakżeż inaczej?
I bez rozkazu twego! A że trochę
Wcześniej śmierć przyjdzie, to tylko zysk dla mnie.”

Antygonę cechowała honorowość, tylko raz poprosiła Ismenę o pomoc. Nie jest jednak pozbawiona delikatniejszych uczuć, wrażliwości – gdy idzie na stracenie, płacze, ale nie nad sobą, a nad losem swoich najbliższych. Żal jest jej siostry, ponieważ nie chce, aby Ismena cierpiała wraz z nią, nic nie zawiniając.

Antygona jest postacią tragiczną. Czegokolwiek nie zrobi, będzie miało to złe konsekwencje. Jak wszyscy z rodu Edypa została obciążona boską klątwą i musiała poddać się fatum.

W dramatach antycznych rzadko kiedy można odnaleźć odzwierciedlenie fizyczne postaci. W sztuce Sofoklesa nie ma wzmianki na temat wyglądu Antygony.

Początkowo Chór potępiał Antygonę jako występującą przeciw królewskiemu prawu, potem jednak zauważa jej zalety: miłość do brata, hart ducha, determinację i upór w wykonywaniu praw boskich.

Antygona w moich oczach jest postacią godną podziwu. Chciałabym tak uporczywie dążyć do celu oraz potrafić oddać życie za bliską mi osobę z taką odwagą.