"Gombrowiczowski człowiek boryka się z formą" - klucz odpowiedzi

,,Gombrowiczowski człowiek boryka się z formą’’na podstawie znajomości ,,Ferdydurke’’ oraz interpretacji zamieszczonego fragmentu.
WPROWADZENIE w akcję utworu:

1.powieść Witolda Gombrowicza, napisana w okresie dwudziestolecia międzywojennego, ukazuje losy gł. bohatera, 30-letniego Józia, ponownie wtrąconego w dzieciństwo.

2.Akcja rozgrywa się wokół przedstawienia kolejnych etapów procesu upupiania bohatera:
a)szkoła
b)stancja
c)dworek

3.Borykanie się bohatera z własną tożsamością, z formą.

INTERPRETACJA fragmentu

4.Umiejscowienie fragmentu w akcji utworu(po zakończonym wielką bijatyką pobycie Józia w szkole Pimko postanawia umieścić ,,ucznia’’ na stancji u Młodziaków, gdzie ma nastąpić ciąg dalszy wtrącania go w niedojrzałość, dzieciństwo, formę)

5.Bohaterowie sceny:

a)Józio-gł. bohater i jednocześnie narrator, 30-latek wtrącony w dzieciństwo, jest- po wprowadzeniu go do domu Młodziaków- wyraźnie zdezorientowany zaistniałą sytuacją;
b)Pimko- nauczyciel, a właściwie belfer, zainicjował całą sekwencję zdarzeń, traktując dojrzałego Józia jak 17-letniego Józia i nakazując mu pójście do szkoły. Pimko jest ucieleśnieniem nauczyciela upupiającego młodzież.
c)Młodziakowa- pani inżynierowa, niezwykle egzaltowana kobieta, usiłująca za wszelką cene uchodzić za nowoczesną, modną i bezkomprowisową
d)Zuta- córka inżynierostwa Młodziaków, pensjonarka, symbol tężyzny cielesnej, seksualności.

6.Pimko przedstawia Młodziakowej Józia jako 17-letniego młodzieńca, wygłądającego na poważnego i takiego, który,, troszeczkę może pozuje na dorosłego’’...
a)...wyraźnie prowokuje Józia do reakcji-dzięki buntowi młodzieniec obnaży się, okaże swą słabość, którą Pimko wykorzysta do dalszego upupiania
b)poddany próbie Józio zaczyna przeżywać potworne męki
c)Pimko sugeruje Młodziakowej, że Józio jest ,,staromodny i nienowoczesny’’- fałszywie wprowadza ,, Józia w Młodziaków, a Młodziaków w Józia’’
d)paradoks sytuacji: Pimko łaczy Józia z sobą przeciw Młodziakowej;
e)paradoks sytuacji Józio udaje, że nie słyszy, co mówi Pimko do Młodziakowej, musi więc
zachowywać się naturalnie, jednocześnie doskonale słyszy słowa Pimki, przez co nie może zachowywać się naturalnie.

7.Młodziakowa patrzy na Józia z ,,politowaniem i zniecierpliwieniem’’ , co zapowiada, że będzie próbowała wybić mu z głowy pozę na dorosłość.

8.Początek ,,unowocześniania’’ Józia- wypowiedź Młodziakowej o zblazowaniu, sztuczności oraz tężyźnie fizycznej
a)Młodziakowa o Zucie jako przeciwieństwie Józia: ,, szczera, swobodna, naturalna’’
b)Józio zostaje wpisany w formę, polegającą na antynomiach: starość-młodość, zblazowanie-spontaniczność, sztuczność-szczerość, niewysportowanie-wysportowanie;
c)łydka jako symbol tężyzny fizycznej i seksualnego zniewolenia.

9.Józio stara się zachowywać swobodnie, ale Młodziakowa demaskuje go:,,Rzeczywiście, chorobliwie zmanierowany(...)- ciągle przybiera jakieś pozy’’

10Józio w pułapce wobec Ziuty- im bardziej stara się zachowywać luźno i naturalnie, tym bardziej jest sztuczny i skrępowany(,,już teraz wszystko, cokolwiek bym zrobił, byłoby manierą’’)

11.Wniosek:Józio wpadł w pułapkę zastawioną przez Pimkę- została mu narzucona forma, maniera, z której nie może się wyplątać.
Gombrowiczowska antropologia

12.Literatura dwudziestolecia-próba penetracji ludzkiej psychiki, udzielania odpowiedzi na pytanie o stopień depersonalizacji jednostki oraz destrukcji osobowości.
13.Związki Gombrowicza z egzystencjalizmem, prawidłowe rozumienie terminu ,,egzystencjonalizm’’
14.przybliżenie terminu ..forma’’ w ujęciu Gombrowicza(np. sztuczna konwencja, gra pozorów; schematy; które jednostka przyjmuje jako wzór zachowania, wg Gombrowicza ludzie zawsze muszą wyrażać się w jakiejś formie. Forma jako wypadkowa postaw, jakie przybieramy wobec innych ludzi oraz postaw, jakie ci ludzie przybierają wobec nas.)
15Wniosek, uwzględniający m.in. cechy człowieka wg Gombrowicza (choćby na podstawie Dziennika):
a)człowiek stwarzany przez formę, w najgłębszym, najogólniejszym znaczeniu,
b)człowiek jako wytwórca formy
c)człowiek zdegradowany formą (będący zawsze ,,niedo’’ - niedokształcony, niedojrzały,)
d)człowiek zakochany w niedojrzałości
e)człowiek stwarzany przez Niższość i Młodszość,
f)człowiek poddany ,,międzyludzkiemu’’ jako sile nadrzędnej, twórczej, jedynej, dostępnej nam boskości,
g)człowiek ,,dla’’ człowieka, nie znający żadnej wyższej instancji,
PODSUMOWANIE
16.Wg Gombrowicza człowiek nigdy nie jest całkowicie wolny od formy, narzuconego mu schematu zachowania i maniery. Przed formą nie ma ucieczki. Nikt nigdy nie jest w pełni sobą, ponieważ zawsze w jakiejś sposób zależy od innych ludzi, jest nienaturalny, upozowany, sztuczny. Tak dzieje się ze wszystkimi-każdy z nas wyraża się w jakiejś formie, przyjmuje narzucony mu z zewnątrz schemat myślowy, maskę. Uwolnienie się od jednej formy skutkuje natychmiastowym popadnięciem w następną formę.
17w całej pracy: umiejętne wykorzystywanie słownika Gombrowicza: forma, gęba, pupa, upupianie, zielony, łydka