Charakterystyka Aureli Jedwabińskiej "Opium w rosole".

Napisałam tę pracę 02.11.2009 i zamierzam ją jutro przeczytać na zajęciach j.polskiego iż to moja praca domowa.

Aurelia Jedwabińska to jedna z bohaterek książki pt. „ Opium w rosole” . To sześcioletnia mieszkanka Poznania. Jej rodzicami byli Ewa i Eugeniusz. Dziewczynka często zmieniała nazwiska podając się za kogoś innego.
Aurelia miała czarne włosy i szerokie usta. Była drobna, nieduża i szczuplutka. Miała pociągłą twarz. Nosiła czerwony berecik, drogi kożuszek, mohairowy szalik i zagraniczne kozaczki.
Można powiedzieć, że dziewczynka miała dwa oblicza. Inaczej zachowywała się w domu. Była niewdzięczna i nieposłuszna swoim rodzicom. Myślę ,że powodem tego był brak czasu i uwagi dla Aureli od rodziców. Często wykazywała grymas. Nie mówiła też dużo gdyż mama dużo do niej nie mówiła, a gdy już coś do niej powiedziała to przekazywała tę wiadomość krzykiem. Drugie oblicze dziewczynki można by powiedzieć pokazywało zupełnie inna osobę. Aurelia była bardzo śmiała. Nie bała się pukać do kogoś drzwi i mówić że przyszła na obiadek, na którym uwielbiała rozmawiać, i zadawać mnóstwo pytań. Ta wesoła i sympatyczna osóbka była bardzo uczuciowa. Dużo płakała za Kreską. Potrafiła też podziękować za obiadek i bilet do opery.
Uważam, że Aurelia Jedwabińska to bardzo ciekawa postać. Bardziej podoba mi się jej drugie oblicze ponieważ ma ona charakter podobny do mojego, jednak współczuje dziewczynce tego, że niestety cierpiała przez swoich rodziców.