Charakterystyka Antygony

Antygona – tytułowa bohaterka dramatu Sofoklesa była siostrą Ismeny oraz miała dwóch braci: Etoklesa i Polinejkesa. Antygona została skazana na nieszczęście przez Kreona, władcę tamtejszego kraju. Król wydał zakaz dotyczący pochówku zmarłego brata bohaterki Polinejkesa, Antygona sprzeciwiła się jego rozkazom i urządziła pogrzeb swojemu rodzeństwu, tym czynem potwierdza swoją odwagę.

Bohaterka kierowała się swoimi zasadami oraz określonymi wartościami, gdy wydano zakaz pogrzebu Polinejkesa, Antygona postanowiła działać zgodnie z prawem Bożym i z tradycją rodziny i potajemnie złożyła go do grobu.
„A jednak Hades pożąda praw równych
Któż wie, czy takie wśród zmarłych są prawa?”
– kobieta tymi słowami podkreśla prawa moralne, tradycje rodzinne i jej dumę, która nie może się zgodzić na zhańbienie całej rodziny i rodu.

Antygona była także bezkompromisowa i śmiała, co udowodniła jako jedyna sprzeciwiając się woli okrutnego władcy – Kreona. Córkę Edypa charakteryzowała godność, przyznawała się do popełnionego czynu, wprost mówiła, że pochówek ukochanego brata jest jej czynem, chociaż wiedziała co ją czeka i nawet przed obliczem śmierci nie wydawała się zrozpaczona lub załamana.

Antygona nie zgadzała się z Kreonem i jego sądownictwem według prawa ziemskiego, według niej życiem i śmiercią powinni dyrygować bogowie, a nie władcy, którzy dostali od ludzi możliwość sądzenia innych. Antygonie nie jest obca wrażliwość, kiedy idzie na pewną śmierć, płacze i rozpacza, ale nie nad swoim losem, lecz nad losem bliskich. Jak widać dla kobiety najważniejszym skarbem jest rodzina.

Antygona postępowała według własnych zasad; zasad, które mogły być dla niej tragiczne. W mojej skromnej opinii ta bohaterka jest godna uwagi, ponieważ wykazała się dużą odwagą, poświęceniem czy dojrzałością.