Przemówienie - "Rocznica Marszu Żywych"

Dzień dobry. Witam mocnych podróżników i wiernych patriotów jak i każdego innego szanownego obywatela. Zebraliśmy się tutaj aby uczcić pamięć za zamordowanych przez nazistów w czasie 2 wojny światowej. Dziś jest dzień Pamięci Holokaustu, takie miejsca jak Oświęcim, Majdanek, Auschwitz, Tarnów czy Wawel zapełniają tłumy młodych ludzi pragnących okazać światu szacunek i pamięć jakimi darzą swoich przodków. Od 1996 roku systematycznie organizujemy taki właśnie przemarsz. Marsz Żywych jest najlepszą formą czynnej pamięci o zamordowanych, niewinnych ludziach.
Po pierwsze chciałabym zaznaczyć, że pamięć o ludziach mordowanych za własne pochodzenie i korzenie jest potrzebna. Tym sposobem zwalczamy rasizm, nienawiść, pastwienie się nad ludźmi innego wyznania, konflikty. Warto pokazywać światu optymizm, jaki siedzi w młodzieży i jej chęć do naprawiania świata. Czyniąc dobro otwarcie czynimy kolejne dobro. Dając młodym ludziom szansę do zdobywania autorytetu i doskonalenia siebie dajemy szansę reszcie społeczeństwa. Chodzi o to iż wierzę, że taki człowiek z czasem stanie się wzorem do naśladowania przez dzieci, (które potrzebują kogoś takiego) jak i potencjalną motywacją starszych ludzi, którzy przeżyli już wiele i stracili wiarę w społeczeństwo. Czy nikt z was nie spotkał się nigdy z takim przypadkiem? Czasem budzi się w nas chęć do działania charytatywnego, do pracy która dałaby innym spokój, bezpieczeństwo, albo diametralnie zmieniła sposób patrzenia na świat. Nie dyskryminujmy nastolatków tylko dlatego że wydają się być niepokorni czy wściekli. Pozory mylą, a szans na naprawę świata nigdy nie warto marnować. Marsz ten ma być przekazaniem żywych nadziei jakie wiążemy z wzajemną tolerancją, równością, a za razem godnością, które chcemy aby się rozprzestrzeniły.
Kolejnym faktem jaki chciałabym stwierdzić jest pokazywanie otwarcie wrogości do wojny i przemocy. Morderstwa, kradzieże, molestowania, porwania są to przestępstwa które wciąż mimo władzy sądowej i policji nie zmniejszają swojej częstotliwości. Czemu tak jest? Czy to przez prowokację ze strony innych, czy z powodu psychicznych odchyleń? Może wrogość do świata ze względu na jakieś wydarzenia z przeszłości bądź chęć zemsty? Tego nie wiemy, ale czy manifestowanie ze strony ludzi niewinnych, czujących się na tym świecie dobrze w zgodzie z innymi, którzy są szczęśliwi nie wpłynie choć trochę na zachowanie przypuszczalnego przestępcy? Pozostawiam te pytania w waszej pamięci po to, abyście mogli sami rozstrzygnąć, jaka rozsądna odpowiedź się pod nimi kryje. Możemy tylko liczyć na to że takie przedsięwzięcie jak Marsz Żywych dotknie przynajmniej część serc poruczników, żołnierzy, prezydentów, ministrów i ważnych osobowości, które już zapomniały czym jest zaufanie i są gotowe w każdej chwili wzniecić wojenny ogień, bezwzględnie niszczący każdą jednostkę.
Pragnę nadmienić również, że nie można przechodzić obojętnie obok cudzego nieszczęścia. Widząc na ulicy biednych ludzi o złym stanie materialnym, niewielu z nas ma serce zignorować ten widok. W takie nieszczęścia wlicza się również sytuacja, w której ludzie oddają swoje życie zbrodniarzom, a są całkowicie niewinni. Takie wydarzenie miało miejsce w czasie 2 wojny światowej kiedy zginęło niewinnie około 20,7 mln. ludzi łącznie z ZSRR, Polską i Żydami. Właśnie dlatego każdy z nas powinien sam poczuwać się w obowiązku i z własnej woli czcić pamięć tych ludzi.
Na zakończenie mojego przemówienia chcę powiedzieć, że jestem dumna z takiej ilości ludzi jaka przyszła tutaj towarzyszyć sobie w Marszu Żywych i zachęcam wszystkich ludzi na całym świecie by w nim uczestniczyć na oznakę tolerancji i równości których tak pragniemy! W zeszłym roku było nas tu 8 tys. I mam nadzieję że w tym naliczy się jeszcze więcej. Wszystkie argumenty które wymieniłam dowodzą i utwierdzają mnie w tym przekonaniu, że marsz Żywych jest jedną z najlepszych form czynnej pamięci o zmarłych i przeciwdziałania złu.