Przystosowanie ssaków do środowiska. W mojej pracy przedstawię przystosowanie ssaków do środowiska na podstawie wiadomości zdobytych w poznańskim Zoo.
Leniwce dwupalczaste: posiadają 6 kręgów szyjnych w porównaniu do innych ssaków, które posiadają 7 kręgów. Leniwce żywią się liśćmi, owocami i pędami. Prowadzą nocny tryb życia i większość swojego życia spędzają na drzewie. Schodzą z niego tylko w celach higienicznych.
Foki: mają ostre zęby przystosowane do zjadania ryb i mięczaków, długie wąsy oraz krótkie owłosione płetwy. Na lądzie są ociężałe i niezdarne, ale za to w wodzie są świetnymi pływakami. Foki mogą nurkować na głębokość 200 m na ok. 30 min. Ich potomstwo wychowywane jest na lądzie. Niestety jest ich coraz mniej, co spowodowały liczne polowania i zanieczyszczenia wód morskich.
Lemur czerwono brzuchy: drobny ssak z długim ogonem, dłonie i stopy chwytne.
Piesek preriowy: są to nie duże, kopiące obszerne nory gryzonie. Na wolności mieszkają w koloniach, nazywanych "miastami", które stanowią sieć płytkich tuneli i komór, w których potrafi mieszkać nawet kilkanaście tysięcy dojrzałych i młodych osobników. Nazwane pieskami, ponieważ gdy są zagrożone zaczynają szczekać jak psy.
Surykatka: prowadzi dzienny tryb życia. Kopię nory lub używa szczeliny skalne. Ma silnie rozwinięte zachowanie socjalne. Wykazuje wiele zachowań antydrapieżniczych.
Koszatniczka: ma dobrze rozwinięty wzrok, węch i słuch. Dzięki tym zmysłom może kontaktować się z innymi. Prowadzą stadne życie w pobliżu zarośli. Jest gryzoniem, więc musi ścierać swoje zęby.
Zebry Gerevyego: nie ma dwóch takich samych zebr. Posiadają białe i czarne paski, które pozwalają im się maskować (mimezja). Są roślinożerne.
Żyrafa: ma bardzo długą szyje, dzięki której pobierają pokarmy z drzew i krzewów. Podczas picia rozstawia nogi co jest niebezpieczne ponieważ taka pozycja sprawia trudność w ucieczce. Dodatkową informacją jest to że ma niebieski język.
Lemur wari: jest roślinożerny, prowadzi nadrzewny tryb życia. Wydaje charakterystyczne odgłosy przypominające śmiech.
Mrówkojad: posiada długi ogon oraz wydłużoną głowę zakończoną wąskim ryjem z długim językiem, który przystosowany jest do zjadania termitów . Zjada ich około 30 tys. Dziennie . W odnalezieniu pokarmu pomaga mu doskonały węch . Silne łapy i ostre pazury pomagają mu w obronie .
Czepiak czarno ręki: przystosowanie do szybkiego przemieszczania się wśród gałęzi, dzięki użyciu czterech kończyn, wspomagając się długim, chwytnym ogonem.
Tygrys syberyjski: posiada gęste futro a pod nim 7 centymetrową warstwę tłuszczu która chroni go przed zimnem. Tygrys zjada 7 kg mięsa dziennie . Ciąża samicy trwa 110 dni.
Lew: jest królem, ponieważ posiada grzywę. Jest mięsożercą i żyje w stadach. Potrafi poruszać się z prędkością 50-60 km/h. Najczęściej poluje w nocy.
Słoń: posiada kły, które służą do obrony. Doskonałe wachlarze zapewniają temu zwierzęciu jego uszy, a trąba służy do oddychania, wąchania i picia. Osiedla się w pobliżu zbiorników wodnych. Może żyć około 70 lat.
Nosorożec: ciało ma masywne, w okolicy nosowej jedno lub dwa rogowe wyrośla służące między innymi do obrony. Mimo masy potrafią bardzo szybko biegać .
W Zoo mogłam także zaobserwować kilkunastu przedstawicieli ptaków takich jak: bieliki olbrzymie, kondory wielkie, myszołowy, sowy śnieżne, puszczyki, uszatki błotne, pelikany, flamingi, kaczki.
Dowiedziałam się także o nich kilku ciekawych rzeczy:
Ptaki wodne: potrafią nurkować. Między palcami w kończynie tylnej mają rozpiętą błonę pławną, która pomaga w pływaniu.
Ptaki drapieżne: mają hakowaty dziób i silne, ostre szpony pozwalające na schwytanie i rozszarpanie ofiary. Potrafią szybować wysoko na niebie, mają duże i szerokie skrzydła lub wąskie, wygięte do tyłu.
Ptaki brodzące: zamieszkują tereny podmokłe, porośnięte wysokimi trawami. Mają długie szyje i nogi, dzięki czemu mogą swobodnie brodzić po mokradłach. Palce u nóg są długie i cienkie.