Koncepcja życia w powieści Zofii Nałkowskiej pt. "Granica"

Granica Zofii Nałkowskiej to powieść społeczno obyczajowa. Autorka ukazuje w niej koncepcję ludzkiego życia, osobowości, charakterów.

Powieść ukazywana była na początku w czasopismach w latach 1932 - 1935. ostatecznie wydana została w roku 1935.

Autorka już na samym wstępnie zdradza losy głównego bohatera - Zenona Ziembiewicz, który popełnił samobójstwo. Był to zabieg celowy i przemyślany, którego zamiarem było nakłonić czytelnika do zastosowania się nad życiem bohatera, ale także nad swoim. Chciała aby każdy sam odpowiedział sobie na pytanie dlaczego?

W przedstawionym fragmencie jak i całej powieści Zenon Ziembiewicz ukazany jest jako człowiek uległy i bierny. Często był skłonny do kompromisów, być może dlatego zdołał przekroczyć granicę moralności. Interpretując słowa, dzieje człowieka zawarte między urodzeniem, a jego śmiercią wyglądają niekiedy jak nonsens. każdy zastanawia się czy może odnieść je w stosunku do siebie. są w życiu każdego człowieka chwile, które chce zapamiętać na zawsze, aby móc do nich powrócić, autorka jednak mówi, że nie ma takiej możliwości aby wszystko pamiętać. czasem życie się burzy po otrzymaniu złej wiadomości, i tak było w przypadku Zenona kiedy mając żonę Elżbietę romansował z biedną Justyną. Jak się później okazało obie zaszły w ciąże. ta sytuacja w oczach innych ludzi - pospolity skandal. Zenonem nie kierowała - ani delikatność uczuć, ani miłosna ambicja. Nie miał odwagi powiedzieć swojej żonie prawdy. Romans z Justyną to tylko wakacyjna miłość, zarówno z nią jak i z Elżbietą łączyły go różne więzi emocjonalne. Ujrzenie siebie samego oczami ludzi zawiera to niepokojące, czego nie możemy znieść. każdy z nas obawia się i zastanawia jak nas postrzegają inni, co o nas myślą.

Zenon od dzieciństwa czuł się osamotniony, ciężko było się odnaleźć między ludźmi. Aby przypodobać się innym godził się na kompromisy, a także robił coś wbrew swojej woli, zasadom. Nie chciał tworzyć nowego schematu życia, tylko zostać przy tym co jest. Jako syn Waleriana Ziembiewicza, właściciela folwarku zwierzęcego w Boleborzy.

Zofia Nałkowska w swojej powieści ukazuje koncepcję ludzkiego życia, uświadamia iż to jak widzą nas inni zależy od nas. Jeśli będziemy postępować wg swoich zasad nie raniąc innych to nie będziemy osamotnieni. Książka skłania do przemyśleń nad swoim życiem i postępowaniem.