Z jakimi hasłami, zawartymi w „Odzie do młodości” utożsamia się współczesny młody człowiek?

Oda do młodości” Adama Mickiewicza przestawia dwa skrajnie różne światy. Pierwszy z nich jest nudny, szary, ponury, pełen ospałych i bezczynnych ludzi, którzy postępują egoistycznie i chciwie. Drugi, przepełniony optymizmem, entuzjazmem oraz marzeniami i nadzieją na lepszą przyszłość. W swoim utworze Mickiewicz wzywa do walki z trudnościami życia codziennego, pokonywania własnych słabości i aktywnej postawy życiowej. Apel ten skierowany jest do ludzi młodych, w których poeta pokłada ogromną nadzieję. Czy ten manifest dociera do współczesnej młodzieży? Czy nastolatkowie XXI wieku utożsamiają się z hasłami zawartymi w wezwaniu Mickiewicza?
Argumentem potwierdzającym słuszność tezy jest dążenie do wytyczonego przez siebie celu. Młodzież w dzisiejszych czasach potrafi z ambicją i poświęceniem realizować swoje marzenia i plany. Rezygnują oni z przyjemności i wolnego czasu na rzecz nauki i udoskonalania siebie, zdając sobie sprawę z tego, iż od wykształcenia zależy przyszłość zarówno ich, jaki i całej Polski. Wierzą oni w możliwość kreowania własnego życia i nadania mu kształtu zbliżonego do ich marzeń i pragnień. Współczesne pokolenie ma pełną świadomość tego, że los zależy tylko od nich samych i wysiłku w jaki włożą w jego realizację. Wiarę w moc człowieka wyznawał również Jan Kochanowski, który głosząc: „Panie, to moja praca, a zdarzenie twoje” przekonywał, że można stworzyć życie, które będzie szczęśliwe i wolne od trosk. W utworach „ Na dom w Czarnolesie” czy „Na lipę” zachęcał do korzystania z życia i uciechy z jego uroków, ale jednocześnie podkreślał, że to od pracowitości i wytrzymałości ludzi zależy czy otrzymają to, czego oczekują od życia.
Kolejnym argumentem potwierdzającym moją tezę jest to, iż młodzi ludzie wyzbywając się egoizmu i stają się altruistami, którzy bezinteresownie niosą pomoc innym. Świadczy o tym fakt, iż organizacje ochotnicze i wolontariaty wciąż powiększają swoje szeregi. Młodzież dostrzega problemy innych, troszczy się o ich dobro i odczuwa ogromną chęć pomocy potrzebującym. Młodzi żołnierze opuszczają swoje rodziny na długie miesiące i niejednokrotnie narażają własne życie w obronie ludzi, których dotknęła wojna czy kataklizm. Są oni gotowi do działań i przezwyciężania własnego strachu, walcząc, nawet za cenę życia, o wolność i szczęście innych.
Słowa: „ Choć droga stroma i śliska, gwałt i słabość bronią wchodu: Gwałt niech się gwałtem odciska, a ze słabością łamać uczmy się za młodu” stanowią motywację dla młodych ludzi do podejmowania wysiłku i wyzwań oraz przekraczania własnych barier i horyzontów. To właśnie dzięki ich działaniu i poświęceniu inni ludzie mogą żyć w pokoju i wolnym kraju oraz mają możliwość dostrzegać piękno otaczającego ich świata.
Dodatkowym argumentem jest walka młodych o lepsze jutro. Coraz częściej indywidualizm zostaje wypierany na rzecz wspólnego działania, które pomoże stworzyć nowy, udoskonalony świat oparty na miłości i przyjaźni międzyludzkiej. Organizacje, zrzeszające młodych, uczą jak podejmować wspólne decyzje, jednoczą uczestników i przekonują, iż miłość i przyjaźń odgrywają w życiu człowieka bardzo istotną rolę, a osoba ich pozbawiona jest „ uboga”, samotna i nieszczęśliwa. Słowa : „ Razem, młodzi przyjaciele!... W szczęściu wszystkiego są wszystkich cele; Jednością silni, rozumni szałem.. Razem, młodzi przyjaciele!” pozwalają im uwierzyć, iż razem są w stanie zmienić przyszłość. Ich siła to oparcie i zaufanie, jakim się darzą. To „ patrzenie w jednym kierunku” sprawia, iż niemożliwe staje się w zasięgu ich ręki.
Przedstawione wyżej rozważania pozwalają mi stwierdzić, iż młodzież w dużym stopniu utożsamia się z hasłami z „ Ody do młodości” i konsekwentnie realizuje prośby i apele poety. Przestają gonić tylko za karierą, pieniędzmi, ale dostrzegają innego człowieka, jego problemy i potrzeby. Chcą żyć w miłości i przyjaźni, która sprawi, że ich życie stanie się wartościowe.
Etap młodości to dla nich nie tylko wykształcenie i kariera, lecz również uwrażliwienie się na krzywdę i nieszczęście innych. Młodzi ludzie zrozumieli już hasło, iż „razem można góry przenosić”. Mają świadomość tego, iż wspólnymi siłami da się zrealizować każdy obrany cel. To wspólne dążenie jest tak mocną konstrukcją, której nikt nie potrafi zburzyć. Postawa współczesnej młodzieży i jej umiejętność spełniania marzeń i pragnień napawa nas optymizmem i nadzieją, że świat zostanie ukierunkowany na właściwy tor.