5 przykazań kościelnych
1. W niedzielę i święta nakazane uczestniczyć we Mszy świętej i powstrzymać się od prac niekoniecznych
2. Przynajmniej raz w roku przystąpić do sakramentu pokuty
3. Przynajmniej raz w roku, w okresie wielkanocnym przyjąć Komunię Świętą
4. Zachowywać nakazane posty i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych, a w okresach pokuty powstrzymywać się od udziału w zabawach
5. Troszczyć się o potrzeby wspólnoty Kościoła
6 prawd wiary
1. Jest jeden Bóg.
2. Bóg jest sędzią sprawiedliwym który za dobre wynagradza a za złe karze.
3. Są trzy osoby Boskie:Bóg Ojciec Syn Boży i Duch Święty.
4. Syn Boży stał sie człowiekiem i umarł na krzyżu dla naszego zbawienia.
5. Dusza ludzka jest nieśmiertelna.
Uczynki miłosierdzia wobec duszy
1. Grzesznych upominać
2. Nieumiejętnych nauczać
3. Wątpiącym dobrze radzić
4. Strapionych pocieszać
5. Krzywdy cierpliwie znosić
6. Urazy chętnie darować
7. Modlić się za żywych i umarłych
Uczynki miłosierdzia wobec ciała
1. Głodnych nakarmić
2. Spragnionych napoić
3. Nagich przyodziać
4. Podróżnych w dom przyjąć
5. Więźniów pocieszać
6. Chorych odwiedzać
7. Umarłych pogrzebać
Tajemnice radosne
I. Zwiastowanie NMP
II. Nawiedzenie św. Elżbiety
III. Narodzenie Jezusa
IV. Ofiarowanie w świątyni
V. Znalezienie w świątyni
Tajemnice światła
I. Chrzest Pana Jezusa w Jordanie
II. Objawienie siebie na weselu w Kanie Galilejskiej
III. Głoszenie Królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia
IV. Przemienienie na górze Tabor
V. Ustanowienie Eucharystii
Tajemnice bolesne
I. Modlitwa w Ogrójcu
II. Biczowanie
III. Cierniem ukoronowanie
IV. Droga Krzyżowa
V. Śmierć na Krzyżu
Tajemnice chwalebne
I. Zmartwychwstanie Pana Jezusa
II. Wniebowstąpienie
III. Zesłanie Ducha Świętego
IV. Wniebowzięcie Maryi
V. Ukoronowanie Matki Bożej na Królową nieba i ziemi
8 błogosławieństw
1. Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie,
2. Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni.
3. Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię.
4. Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni.
5. Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.
6. Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.
7. Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi.
8. Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Mojżesz
Mojżesz jest postacią biblijną. Był narodowości żydowskiej. Był bratem Aarona i Miriam Przed jego przyjściem na świat faraon Egiptu rozkazał mordowania nowo narodzonych chłopców żydowskich, aby zmniejszyć populację Izraelitów. Tymczasem matka Mojżesza włożywszy Go do małego koszyka puściła z nurtem Nilu, ratując tym samym jego życie. Po pewnym czasie został on wyciągnięty z rzeki przez córkę faraona. Mieszkał i wychowywał się na dworze faraona jako Egipcjan, jednak w młodym wieku będąc świadkiem przemocy wobec Hebrajczyka zabił prześladowcę. Gdy zabójstwo wyszło na jaw uciekł on z Egiptu i ukrył się w kraju Madian. Tam pomagając człowiekowi o imieniu Jetro, poślubił niebawem jego córkę Seforę. W tym samym czasie szukając jednej owieczki, Mojżeszowi ukazał się Bóg pod postacią płonącego krzaka. Bóg nakazał mu wyprowadzić lud izraelski z Egiptu i osiedlić go w Ziemi Obiecanej, Kanaan. Poszedł, więc Mojżesz z bratem Aaronem do faraona, lecz ten odmówił zgody na wyjście ludu. Bóg wtedy za pośrednictwem Mojżesza zesłał na Egipcjan dziesięć plag, z których ostatnia była najbardziej dotkliwa i spowodowała śmierć wszystkich pierworodnych synów Egipcjan, także syna faraona. Dopiero wtedy faraon zezwolił na tymczasowe opuszczenie Egiptu przez Izraelitów jednak na wieść, że uciekają chciał ich dogonić i ponownie obrócić w niewolników. Bóg wtedy dokonał cudu: przed wędrującymi Izraelitami rozstąpiło się morze, a po ich przejściu zalało Egipcjan. Dalej Bóg prowadził Mojżesza i lud izraelski w kierunku góry Synaj gdzie Mojżesz zawarł przymierze z Bogiem, otrzymując od Niego kamienne tablice z dziesięcioma przykazaniami Bożymi. Jednak roztrzaskał je na wieść o tym, że Izraelici odlali sobie złotego cielca jako przedstawienie Boga. Po modlitwie za grzechy lud ponownie udał się na górę Synaj i otrzymał drugie tablice. Wtedy Bóg wyprowadził izraelitów na pustynie, którzy wędrowali po niej czterdzieści lat. Do Ziemi Obiecanej weszli dopiero ich potomkowie, synowie i córki. Mojżesz ujrzał tylko Ziemię Kanaan. Pochowany został w nieznanym miejscu w krainie Moab.
Imię Abram zostało zmienione na Abraham ("ojciec wielu narodów") po tym, jak Bóg obiecał mu, że zostanie ojcem narodu hebrajskiego. Miastem rodzinnym Abrahama było bogate i wspaniałe Ur nad Eufratem. Mieszkał tam przez wiele lat ze swym ojcem Terachem i trzema braćmi. Ożenił się z Sarą, swoją przyrodnią siostrą. Terach przeprowadził się z rodziną z Ur do Charanu, kilkaset kilometrów na północny zachód. Tam Terach umarł, a Bóg wezwał Abrahama, aby się udał do Kanaanu. Abraham posłuchał. Żył jak nomada, przemieszczając się z miejsca na miejsce ze swymi stadami owiec i bydła. Na każdym obozowisku stawiał ołtarz i oddawał cześć Bogu. Głód poprowadził go na południe do Egiptu. Ale Bóg kazał mu wrócić do Kanaanu. Był to kraj obiecany przez Boga nowemu narodowi. Abraham zestarzał się, a Sara wciąż nie miała dzieci. Zgodnie z ówczesnymi zwyczajami Abraham miał syna ze służącą żony, Hagar. Lecz syn ten, Izmael, nie był dzieckiem, które obiecał Bóg. Kiedy Abraham i Sara byli już starzy, Bóg dał im syna - Izaaka. Mial on być ojcem narodu. Izaak był jeszcze chłopcem, gdy Bóg sprawdził wiarę Abrahama, i to jak nigdy przedtem. Kazał mu wziąć Izaaka na odległą górę i złożyć go tam w ofierze. Z ciężkim sercem Abraham usłuchał, ufając, że Bóg dotrzyma obietnicy dotyczącej jego syna. Związał Izaaka na ołtarzu. Wzniósł nóż, żeby dokonać ofiary. Wtedy anioł Boga zawoła): "Nie podnoś ręki na chłopca i nie czyń mu nic złego! Teraz poznałem, że boisz się Boga, bo nie odmówiłeś Mi nawet twego jedynego syna". W ofierze złożono barana zaplątanego rogami w zaroślach nie opodal. Wtedy Bóg powtórzył Abrahamowi swe obietnice: "Dam ci potomstwo tak liczne, jak gwiazdy na niebie. (...) Wszystkie ludy ziemi będą sobie życzyć szczęścia (takiego, jakie jest udziałem) twego potomstwa, dlatego, że usłuchałeś mego rozkazu". Po śmierci Sary Abraham wysłał swego zaufanego sługę Eliezera, aby wybrał dla Izaaka żonę spośród jego własnej rodziny w Charanie. Abraham jest jednym z najbardziej niezwykłych ludzi w Biblii. Jego wiara w Boga czyni go przykładem na wszystkie czasy.
