Cechy rodzajowe dramatu

Dramat - jeden z trzech głównych rodzajów literackich. Strukturę dramatu, charakteryzuje centralne znaczenie akcji. Tekst dramatu, zorientowany przede wszystkim na osiągnięcie maksymalnej wyrazistości scenicznej, skoordynowany jest z możliwościami techniki teatralnej, m.in. z rozwiązaniem inscenizacyjnym poszczególnych epizodów.

1. Utwór sceniczny, w którym występują:
- tekst główny np. "Młodzieńcze, ja głęboko czuje, co cię boli! Lecz słuchaj, są tysiące biedniejszych od ciebie. Ja sam na niejednym płakałem pogrzebie.”
- tekst poboczny (didaskalia) np. (z wymuszoną wesołością) "Książę, a lubisz ty smutne piosenki?”

2. Brak narratora - fabuła rozwija się poprzez:
- monologi - są głównym środkiem przekazu np. "Tonie, tonie, i wkrótce przetnie mi oddechy! Wiele cierpię! Ach! Bo też wielkie moje grzechy!”
- dialogi- występują tu przeważnie w formie sprzeczki między Gustawem a Księdzem.
Przykład
Pustelnik "Pustelnik przyjaciela znajdzie chyba w lesie! Może cię zadziwi jego postać?”
Ksiądz "Czyja?”
Pustelnik "Mojego przyjaciela”.
Ksiądz "Jako? Tego kija?”

3. Podział na akty, sceny i odsłony.

4. Na pierwszy plan wysuwają się bohaterowie i ich działania.

5. Akcja jest ostrokonfliktowa z zaznaczonym punktem kulminacyjnym, którym jest tu przebicie się Gustawa sztyletem.

6. Kompozycja otwarta. Nie ma wyraźnego zakończenia losów bohatera.