Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
Marinizm - nurt literacki baroku Marinizm - nazwa ta pochodzi od nazwiska włoskiego pisarza Gianbattista Marino; marianizm to inaczej kwiecisty barok; odrzucał renesansową harmonię między treścią a formą i kładł nacisk na formę; lubował się...
1. Części zdania - orzeczenie czasownikowe i imienne a) Orzeczenie naj częściej jest wyrażone czasownikiem w formie osobowej w różnych czasach i trybach, np. Arek kłócił się z Radkiem. Niektórzy uczniowie brudzą w klasie. Ania pragnęłaby...
TROPY STYLISTYCZNE 1. Fonetyczne środki stylistyczne. • Instrumentacja głoskowa – nagromadzenie w tekście określonych głosek lub ich --kombinacji, np. - powtórzenie dźwiękowe, - aliteracja (powtórzenie głosek. PRZYKŁAD : Zdawało się, że w...
N a z w a: Nazwa „barok” stała się metaforą epoki dziwnej, niezwykłej i odchodzącej od klasycznego wzorca renesansu, harmonii i proporcjonalności ( zarzucano jej barbarzyństwo polegające na
zainteresowań stały się narodowe przekłady Biblii oraz sztuka. Marinizm - nurt poetycki wprowadzony przez Włocha Giambattista Marino. Zakładał, że poezja powinna zadziwiać czytelnika, zaskakiwać
Jan Andrzej Morsztyn był to poeta – dworzanin, reprezentował polską poezję barokową. Tworzył na wzór włoskiego Marina. Była to poezja kunsztowna, ozdobna, pełna rozmaitych chwytów i zabiegów
Reprezentant marinizmu (konceptyzmu) w literaturze polskiej przedstawiciel poezji dworskiej w swej twórczości poszukiwał nowych, zaskakujących odbiorcę form J. A. Morsztyn żył w latach 1620-1693
; -rokoko: kokieteria małych form w malarstwie, architekturze, rzeźbie, kameralność wystroju wnętrz pałacowych i salonowych Kierunki: sarmatyzm, marinizm Literatura: Jan Andrzej Morsztyn