śmiech
śmiech
1. ‘śmianie się; wyśmiewanie się’; stpol.: 2. ‘żart, zabawa, figiel’ oraz 3. ‘naśmiewanie się, drwiny’; od XV w.; ogsłow. < psłow. *směchъ ‘śmianie się,śmiech; wyśmiewanie się’ – nazwa czynności utworzona od psłow. *smьjati sę ‘śmiać się, wyśmiewać się, naśmiewać się’
O Ewie lekko
O pramatce Ewie lekko i bez zbędnego patosu, żartobliwie pisze Konstanty Ildefons Gałczyński w Teatrzyku „Zielona Gęś” . Przedstawieni w nim pierwsi rodzice nie budzą przerażenia, lecz śmiech.
„Stara wariatka”
Równie obrzydliwe wydaje się w społecznym odbiorze szaleństwo starej kobiety. Jednakże wybitna polska poetka Anna Świrszczyńska widzi w starych kobietach swe starsze siostry, godne sympatii, ciepłych słów, uwagi i zainteresowania: Mam przyjaciółki na plantach, Stare żebraczki, wariatki. W ich oczach są pierścionki, Z których wypłynęły drogie kamienie. Opowiadamy sobie swoje życia Od dołu, od człowieczego dna. (Anna Świrszczyńska, Siostry z dna ) W wierszu Największa miłość...