Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
Starożytni Sarmaci był to mężny lud pochodzenia irańskiego, zamieszkujący do II w.p.n.e. nad dolna wołgą, a potem nad Dunajem. Renesans rozbudził poczucie świadomości narodowej, a także zainspirował do poszukiwań narodowej i stanowej...
, rycerskością oraz wspaniałomyślnością. Za najważniejszą cechę Sarmaty uważano pobożność - Sarmata był rycerzem wciąż gotowym do walki w obronie chrześcijaństwa. Sarmatyzm można również opisywać w
spadkobierczynią rycersko-ziemiańskich dziejów Polski i Słowiańszczyzny w ogóle, - stopniowo to pojęcie utożsamiało się z polskim szlachcicem, ziemianinem, gospodarzem, - Szlachcic , obrońca wiary stał na straży
sarmackie pochodzenie. W XVII wieku zakres znaczeniowy wyrazu Sarmata ograniczono wyłącznie do polskiego szlachcica, jako sarmacki mit szlachecki, dzięki któremu rozwinęła się właściwa temu stanowi
Literatura przedmiotu Repetytorium z j. polskiego – Agata Gąsior i Monika Salomońska, Agencja Wydawn. Greg, Kraków 1994 – hasło sarmatyzm, sarmata Starożytność-oświecenie – Maria Adamczyk
. Taki rodowód miał zapewnić i uzasadnić uprzywilejowaną pozycję szlachty w państwie. Z czasem szlachcic - sarmata utożsamiony był z takimi cechami jak: - warcholstwo (pijaństwo, bijatyki, awantury