profil

Teksty 7
Zadania 0
Opracowania 0
Grafika 0
Filmy 0

Beatrix



poleca85%
Język polski

O miłości IX i XX wieku i w życiu współczesnego człowieka

Miłość – w chrześcijaństwie główna wartość moralna i jedna z trzech cnót . Jej wyrazem jest bezinteresowna służba. Uczucie skierowane do osoby (np. oblubieńcza, rodzicielska, braterska, Boga, bliźniego) lub przedmiotu (np. do ojczyzny), wyrażające...



poleca85%
Wiedza o społeczeństwie

Politycy świata

Poniżej znajduje się lista kilkudziesięciu państw. Za najważniejsze osoby w każdym z nich uznałam prezydenta (lub monarchę) i premiera. Tak powstało poniższe zestawienie. AMERYKA PÓŁNOCNA 1. Stany Zjednoczone Ameryki Północnej prezydent:...



poleca84%
Język polski

"Człowiekiem jestem i nic co ludzkie nie jest mi obce"

rozpatrywanie wartości cnot i moralności w życiu człowieka . Jego przemyślenia na ten temat zostały zawarte w Pieśni XII: „Cnota (tak jest bogata) nie może wziąć szkody Ani się też ogląda na ludzkie



poleca88%
Język polski

Dwudziestolecie Miedzywojenne w pytaniach i odpowiedziach- zagadnienia maturalne!

wieku . Kompensacją wobec nowoczesnej, tandetnej rzeczywistości stają się wykreowane poetyckie światy rodem ze snu i fantazji. Od szarości życia, które nie jest w stanie niczym zafrapować człowieka



poleca85%
Język polski

Starożytność i jej nawiązania w literaturze - materiały do matury.

człowiekowi jego los. • racje Antygony • uznawała wyższość prawa boskiego nad ustawowym, • ocena postępowania człowieka jest rzeczą Bogów, nie człowieka , • człowiek w życiu kierować się powinien



poleca84%
Język polski

Odbicie filozofii stoickiej i epikurejskiej w twórczości J. Kochanowskiego i L. Staffa.

właściwego miejsca w życiu prywatnym i publicznym. 1561- w drukarni Łazarzowej w Krakowie ukazuje się czterostronicowy druk: O śmierci Jana Tarnowskiego. 1562- w bliżej nie znanych okolicznościach



poleca85%
Język polski

Fascynacje czy poczucie obcości? Człowiek współczesny wobec dzieł literatury staropolskiej

żywota” można uznać za kontynuację wcześniejszego wiersza. Jego tematem jest przemijanie życia ludzkiego. Naborowski w wierszu tym stwierdza, że jedyną ostoją w życiu człowieka jest Bóg - Pan i