Siła
1. ‘energia fizyczna lub duchowa umożliwiająca działanie’; 2. ‘zdolność oddziaływania na kogoś lub na coś, możność wywoływania określonego skutku’; 3. ‘zdolność bojowa wojska oceniana według liczby żołnierzy i uzbrojenia’; 4. w fizyce ‘jakakolwiek przyczyna fizyczna zdolna do zamiany warunków ruchu lub spoczynku ciała materialnego albo do jego odkształcenia’; 5. dawniej ‘dużo, wiele, mnóstwo’; stpol. też: 6. ‘przemoc, gwałt’ oraz 7. ‘zdolność oddziaływania, wywoływania skutków, wysoka...
siłować
siodlarz
siodłać
Siostra
1. ‘córka tych samych rodziców w stosunku do innej córki lub syna’; 2. ‘członkini zakonu żeńskiego’; 3. ‘pielęgniarka lub sanitariuszka’; stpol.: 4. ‘krewna dalszego stopnia i 5. ‘kobieta należąca do tego samego rodzaju czy pokolenia’.
siostrzany
siostrzenica
siostrzeniec
siostrzyczka
siódmy
liczebnik porządkowy; ogsłow. < psłow. *sedmъ ‘siódmy’, który kontynuuje pie. *sept’mó- ‘siódmy’ – liczebnik porządkowy pochodzący od pie. liczebnika głównego *septm ‘siedem’; w stpol. (od ok. 1400 r.) miał postać siodmy oraz siedmy.
skakać
od XV w.; ogsłow. < psłow. *skakati ‘wykonywać skoki, poruszać się skacząc, podskakiwać’ – forma wielokrotna od psłow. czasownika *skočiti ‘wykonać skok’ ze wzdłużeniem samogłoski: o > a
skaleczyć
skamieniały
skaranie
skażenie
skąd
skinąć
sklecić
sklejka
sklęsać
sklęsać
skład
składka
składny
skłon
skłócać
skoczek
skocznia
skoczny
skoczyć
1. ‘oderwać się na chwilę od ziemi, odbijając się nogami’; 2. ‘uderzająco coś, odbić się od tego’; 3. ‘rzucić się na kogoś lub na siebie wzajemnie z zamiarem bicia’; 4. ‘gwałtownie, ostro podnieść się, wzrosnąć, czasem też wznieść się i opaść’; potocznie: 5. ‘szybko pobiec’ oraz 6. ‘udać się śpiesznie po coś, dokądś na krótki czas’; od XV w.; ogsłow. (por. np. czes. skočit) < psłow. *skočiti ‘wykonać skok’ – czasownik odrzeczownikowy odpsłow. *skokъ ‘skok’