1. ‘zwierzę Equus asinus podobne do konia, ale mniejsze, o dużej głowie, szarej lub brunatnej sierści, długich uszach i krótkiej grzywie’; 2. potocznie ‘człowiek głupi lub uparty’.
Pochodzenie:
Wyraz w pol. od XIV w., natomiast dzisiejsza forma jest stosowana od przełomu doby stpol. i średniopolskiej (XV/XVI w.); ogsłow. (por. czes. osel, ros. osël)< psłow. *osьlъ ‘osioł’ – zapożyczenie z goc. asilus ‘ts.’ < łac. asinus ‘ts.’
Pierwotna postać
W stpol. od XIV w. słowo występowało w postaciach osieł oraz osła.