1. ‘następujący po pierwszym, będący jego powtórzeniem, drugi’; stpol.: 2. ‘następny po wymienionym (nie pierwszym)’, 3. ‘ponowny’ i 4. ‘inny’.
Pochodzenie:
Od XIV w.; ogsłow. (por. czes. úterý ‘wtorek’, ros. vtoroj ‘drugi; drugorzędny’) < psłow. *vъtorъ (i *ątorъ) ‘drugi’ utworzonego od pie. *antero- ‘drugi, inny (z dwóch)’ pochodzącego od pie. *an ‘tam, gdzie indziej’ z przyrostkiem -tero.
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
powtórzyć
od XV w.
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
wtorek
‘drugi (po niedzieli) dzień’; od XV w.; utworzone od psłow. *vьtorъ przez ściągnięcie psłow. wyrażenia *vъtorъ dьnь ‘drugi (wtórny) dzień (po niedzieli)’.
Podobne teksty: