1. ‘ten oto, ten właśnie’; 2. stpol. (XV-XVI w.) ‘obecny, teraźniejszy’.
Pochodzenie:
Od XV w.; pochodzi od stpol. ninie; ogsłow. (por. czes. nyni ‘teraz, obecnie’,strus. nyně, nynja ‘ts.’) < psłow. *nyně ‘teraz’ – ma odpowiedniki w lit. nūnaī ‘dziś, obecnie, teraz’ oraz łac. nunc ‘teraz, więc’; podstawą pie. *nū- ‘teraz’.
Pierwotna postać
W stpol. w XV-XVI w. używano także postaci ninieszy ‘obecny, teraźniejszy’, dawniej od XIV w. również ninie i nynie ‘teraz, obecnie’.
Źródło
Nienie zaćwirdzono jest ojcowo miłosierdzie.
Sprawa chędoga o męce Pana Chrystusowej, 1544 r.
A ninie jej przykro odpowiedasz.
Baltazar Opeć, Żywot Pana Jezu Krysta, 1522 r.
Od ninie aż na wieki.
Szymon Budny (ok. 1536-ok. 1596)
Do niniejszego dnia.
Biblia królowej Zofii, 1455 r.
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Niniejszy