1. ‘płyn wydzielany z gruczołów mlecznych samic ssaków’; 2. ‘biaława ciecz w komórkach roślin’.
Pochodzenie:
Od XV w.; ogsłow. (por. czes. mléko, ros. molokó) < psłow. *melko ‘mleko’ – prawdopodobnie zapożyczenie za pośrednictwem germ. *meluk / *miluk (por. niem. Milch, ang. milk) z pie. pierwiastka *melģ- ‘doić’.
poleca
b/d
mlecz
1. ‘roślina Sonchus’; 2. ‘płyn nasienny u samców ryb, mleczko rybie’; 3. ‘sok roślinny’; 4. w XVI w . mlecz na gębie ‘mleko pod nosem, niedojrzałość (o młodych osobach)’; od XV w.; ogsłow. < psłow. *melčь (< *melk-jь) ‘substancja przypominająca barwą lub konsystencją mleko’, wtórnie ‘roślina zawierająca taki płyn’ – urzeczownikowiony przymiotnik *melčь ‘mleczny, zawierający mleko, podobny do mleka’ pochodzący od psłow. *melko
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
młokos
1. ‘dorastający chłopiec, młodzieniec’; 2. ‘młodzik, wyrostek, smarkacz’; od XVI w.; pochodzi od prapostaci *melkosъsъ ‘taki, który ssie mleko, osesek’ będącej złożeniem *melko + *sъsati.
Podobne teksty: