1. ‘cienka płytka kostna lub rogowa, szeregi zachodzących na siebie takich płytek na ciele ryb, gadów’; 2. ‘sucha okrywa nasion, owoców, łupina’; 3. ‘cząstka zrogowaciałego naskórka’; 4. stpol. też ‘łupież; zaćma, katarakta, bielmo’; 5. dawniej ‘twarda wierzchnia warstwa czegoś’; 6. nowsze ‘metalowa powłoka pokrywająca pocisk’ (na wzór niem. Hülse); od XV w.; ogsłow. < psłow. *luska ‘zewnętrzna osłona czegoś (nasion, owoców, ciała ryb), skorupa, łupina’ – rzeczownik odczasownikowy od psłow. *luskati; pierwotnie ‘czynność oddzielania, odrywania, usuwania zewnętrznej osłony’> wtórnie ‘to, co się oddziela, usuwa, odcina’ > ‘łuska, łupina, skorupa’
poleca
b/d
łuszczyć
1. ‘obierać, wydobywać z łuski’; 2. przenośnie ‘obdzierać, rabować’; 3. łuszczyć się ‘odpadać cienkimi warstwami, odłupywać się (np. o skórze)’; forma bez przedrostków od XVIII w.; ogsłow. < psłow. *luščiti ‘usuwać zewnętrzną warstwę’ – czasownik odrzeczownikowy od psłow. *luska
Podobne teksty: