Portrety królowych

Odrębny rozdział stanowią postaci królowych. Opisywana w licznych legendach królowa Jadwiga jest pobożna i piękna .Jej portret odnajdziemy też w Krzyżakach Sienkiewicza. Utrwalona w legendzie (o stópce królowej Jadwigi) jawi się jako kobieta, która ulitowała się nad biedakiem i dała mu złotą sprzączkę od swego buta – stopa królowej odbiła się wówczas na kamieniu... Choć piękna i pobożna, nie jest jednak Jadwiga ascetką, krążą też legendy o miłości do przeznaczonego jej w młodości człowieka, którego to uczucia wyrzekła się jednak dla dobra Polski, by poślubić litewskiego księcia Jagiełłę i nawrócić go. W Potopie z kolei ukazany zostaje obraz oddanej władcy królowej Marii Ludwiki, która chwilami wydaje się odważniejsza i bardziej zdecydowana od Jana Kazimierza.
Inną opiewaną w legendach królową jest Kinga, która zmarła jako święta zakonnica, ascetka, w klasztorze Klarysek w Starym Sączu. Wcześniej była żoną Bolesława Wstydliwego, swój przydomek zawdzięczającego skromności małżonki, która podobno ubłagała go, by, mimo ślubu, żyli w czystości.
W powieściach dla dzieci, licznych legendach czy popularnym serialu Janusza Majewskiego Królowa Bona została też utrwalona postać żony Zygmunta Starego– Włoszki, która sprowadziła na dwór męża wielu wspaniałych artystów, warzywa, ale także... truciznę, którą chętnie posługiwano się w jej rodzinnym otoczeniu Sforzów. Podejrzewano ją o otrucie nieakceptowanej synowej, ukochanej Zygmunta Augusta, Barbary Radziwiłłówny, mówiono też, że sama została otruta...
Warto też wspomnieć o utworach poświęconych władczyniom Anglii i Szkocji. Dramaty o Marii Stuart stworzyli Friedrich Schiller i Juliusz Słowacki. Inną intrygującą postacią jest królowa Anglii, Elżbieta, za której czasów rozkwitł teatr (zwany elżbietańskim; to za jej panowania tworzył Szekspir). O Elżbiecie traktują komercyjne, choć niepozbawione walorów artystycznych filmy Elizabeth Shekhara Kapura i Zakochany Szekspir Johna Maddena, nagrodzony Oscarem.