1. ‘mówić, rozmawiać krzykliwie, piskliwie’; 2. ‘wydawać głośne, hałaśliwe dźwięki’.
Pochodzenie:
Od XX w.; czasownik intensywny od *jazgać (na taką formę wskazuje występujący dialektalnie rzeczownik jazganie ‘jazgotanie’; ma też odpowiedniki w językach zachsłow. i płdsłow., np. czes. jaskat ‘krzyczeć, piszczeć’, słoweń. jâskati ‘głośno krzyczeć, piszczeć’) < psłow. *jaskati (*jasati) ‘krzyczeć piskliwie, cienkim głosem’ utworzonego od dźwiękonaśladowczego wykrzyknienia ja!
poleca
80%
5 głosów
jaskółka
‘ptak Hurindo’; od XV w.; odpowiednik tylko w dolnołuż. jaskolica‘ts.’; lokalne przekształcenie ogsłow. nazwy tego ptaka z rdzeniem *last- skojarzonej z kontynuantami psłow. *jaskati – zapewne przez piskliwy odgłos wydawany przez jaskółki; w stpol. też jastkołka oraz jastkułka ‘ts.’
poleca
b/d
jazgot
‘wrzawa, harmider, przeraźliwy hałas’