1. ‘ludność wiejska’; 2. ‘grupa etniczna’; 3. stpol. ‘ludzie w ogóle, ród ludzki’; 4. ‘rzesza, tłum’; 5. ‘poddani, chłopi’; 6. ‘plemię, naród, społeczeństwo’.
Pochodzenie:
Od XIV w.; ogsłow. (por. czes. lid, ros. ljud) < psłow. dialektalne *ľudъ ‘zbiorowisko ludzi, zwłaszcza związanych wspólnym pochodzeniem i językiem’;ma dokładny odpowiednik w stniem. liut; podstawą pie. *leudo-< pie. *leudh- ‘rosnąć, wyrastać’; pierwotnie ‘to, co wyrosło’ > wtórnie ‘pokolenie, ród’.
poleca
b/d
ludny
1. ‘pełen ludzi’; 2. ‘zaludniony’
poleca
b/d
ludowy
‘dotyczący ludu, właściwy ludowi’
poleca
72%
7 głosów
ludzie
1. ‘zbiorowość lub jednostki charakteryzujące się cechami i obyczajami charakterystycznymi dla ludzi (m.in. posługiwanie się mową)’; 2. stpol. też ‘poddani, chłopi, słudzy’; od XIV w.; ogsłow. (por. czes. lidé, ros. ljudi) < psłow. *ľudьje ‘ludzie’ – wyraz pokrewny z lit. liaudis ‘lud wiejski, pospólstwo; lud, naród’ i stniem. liuti ‘ludzie’ (dziś niem. Leute) –wszystkie pochodzą od pie. *leudh-i- ‘ludzie’ utworzonego od pierwiastka *leudh