1. ‘rachować’; 2. stpol. też ‘uważać, podawać za coś’; ‘uzasadniać zarzuty’.
Pochodzenie:
Od XIV w.; ogsłow. (por. czes. ličit ‘opisywać, przedstawiać; szminkować, malować’, górnołuż. ličić ‘liczyć, rachować’, ros. ličiť ‘rachować’) < psłow. *ličiti ‘kształtować, formować, zdobić; być widocznym, być podobnym’; w płnsłow. ‘rachować, liczyć’.
Źródło
Uczył dzieci czytać, pisać, liczby i gramatyki.
Piotr Skarga (1536-1612)
poleca
b/d
liczba
1. ‘pojęcie i znak, za pomocą którego wyraża się ilość’; 2. stpol. ‘ilość, grono; określona górna granica ilościowa’; od XIV w.; płnsłow. *ličъba ‘liczenie, rachowanie’ > wtórnie skonkretyzowane ‘to, co policzone’; źródłem psłow. *ličiti
poleca
b/d
lico
stpol. od XIV w. w formie lice
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
śliczny
‘bardzo ładny, urodziwy’; od XV w.; psłow. *sъličъnъ ‘kształtny’ > ‘ładny, piękny’ pochodne od przedrostkowego *sъ-ličiti ‘ukształtować, uformować’
poleca
b/d
doliczyć
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
naliczyć
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
policzyć
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
rozliczyć
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
wyliczyć
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
zaliczyć
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
poleca
b/d
liczać
forma wielokrotna -liczać w czasownikach przedrostkowych: doliczać, naliczać, zaliczać.
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta