1. ‘naczynie stołowe do podawania potraw’; 2. ‘zawartość takiego naczynia’; 3. ‘przedmioty przypominające kształtem takie naczynie’; 4. w liczbie mnogiej talerze ‘instrument perkusyjny składający się z dwóch mosiężnych płytek, z których wydobywa się dźwięk przez ich zderzenie’.
Pochodzenie:
Od XV w.; zapożyczenie ze stniem. talier, śrniem. teller / teler / telier (dziś niem. Teller) ‘talerz’, który jest pożyczką z wł. tagliere ‘deska do krojenia mięsa’; por. też stczes. taléř, czes. taliř oraz ros. tarélka ‘talerz’.
Źródło
Talerz. W spisach naczyń domowych z XVI-go w. napotykamy często, zwłaszcza u ludzi biedniejszych, talerze drewniane (niewątpliwie toczone) mniejsze i większe. Na wystawie starożytności w Lublinie r. 1901 znajdował się przysłany od któregoś ze zborów ewangelickich talerz srebrny do chleba komunijnego z napisem polskim dokoła: „A.D. 1618. Chleb, który łamiemy, izali nie iest społecznością Ciała Christusowego”.
Zygmunt Gloger, Encyklopedia staropolska, 1900-1903
Talerze na talery skujmy, A żołnierzowi pieniądze gotujmy. [dawniej talerze wykonywane były również ze srebra lub cyny]
Jan Kochanowski (1530-1584)
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Talerz