‘stały grunt, suchy, stały obszar kuli ziemskiej, kontynent’.
Pochodzenie:
Od XVI w.; zapożyczenie ze śrniem. lant, landes ‘ląd, ziemia; kraj rodzinny’.
Pierwotna postać
Dawniej wyraz występował też w postaci bardziej zbliżonej zapisem do źródła pochodzenia: land.
Źródło
Aby kucharze drew na statku nie rąbali, tylko na lądach.
Jakub Kazimierz Haur, Ekonomika ziemiańska generalna, 1693 r.
poleca
b/d
lądować
1. ‘przybić do brzegu’ (od XVI w.); 2. współcześnie też ‘osiadać samolotem na ziemi’
poleca
b/d