1. ‘melodia grana przez trębacza z wieży kościelnej, ratuszowej o określonej porze’; 2. ‘sygnał grany na trąbce’; 3. dawniej ‘pieśń grana przez trębacza o wschodzie słońca, z wieży kościelnej lub w obozie wojskowym, jako pobudka; sygnał alarmowy’.
1. ‘melodia grana przez trębacza z wieży kościelnej, ratuszowej o określonej porze’; 2. ‘sygnał grany na trąbce’; 3. dawniej ‘pieśń grana przez trębacza o wschodzie słońca, z wieży kościelnej lub w obozie wojskowym, jako pobudka; sygnał alarmowy’.
Od XVI w., ale częste dopiero w XVII-XVIII w.; pochodzi z węg. hajnal ‘świt, jutrzenka, zorza’ – w pol. początkowo o pobudce porannej trąbionej w obozie wojskowym; węg. > również dawne czes. i słowac. dialektalne hajnal.
Materiał opracowany przez eksperta