1. ‘forma zewnętrzna przedmiotu, wygląd, postać’; 2. ‘budowa, układ, porządek, kompozycja czegoś’; 3. stpol. ‘postać, figura, forma, wyobrażenie’.
1. ‘forma zewnętrzna przedmiotu, wygląd, postać’; 2. ‘budowa, układ, porządek, kompozycja czegoś’; 3. stpol. ‘postać, figura, forma, wyobrażenie’.
Od XVI w; zapożyczenie ze śrniem. gestalt ‘forma, postać, kształt, wygląd; stan, właściwość’ utworzonego od (ge)-stellen ‘ustawiać, porządkować, kształtować’; por. też stczes. kštalt / křtalt.
W stpol. w XV w. występowała postać kstałt.
1. ‘uczyć, edukować’; 2. pierwotnie ‘nadawać określony kształt, formować, kształtować’
‘mający ładny kształt, zgrabny, dobrze zbudowany’; w XVI w. używano również formy kstałtny
‘nadawać kształt, format, formować’; w XVI w. w postaci kstałtować
Materiał opracowany przez eksperta