1. ‘obmyślać, planować potajemnie coś złego’; 2. stpol. (od XVI w.)knować, knuję ‘zamyślać coś na czyjąś niekorzyść, skrycie coś planować’; 3. dawniej ‘ciąć, rąbać, rozłupywać drzewo’; słowo występujące wyłącznie w pol. – jest to czasownik odrzeczownikowy od pol. dawnego kien, kna ‘odcięty pień drzewa’ < psłow. dialektalne *kъnъ lub *kъnь; pierwotnie ‘przygotowywać kłodę, obrąbywać, obcinać (z gałęzi, sęków) pień drzewa, rąbać, ciąć’> ‘przygotowywać coś’ > ‘układać, obmyślać coś’ > ‘obmyślać potajemnie coś złego’
Podobne teksty: