1. ‘pochylać, nachylać’; 2. stpol. ‘nakłaniać, przekonywać’.
Pochodzenie:
Od XV w.; ogsłow. (np. czes. klonit) < psłow. *kloniti ‘chylić, pochylać, zginać’ – pierwotny czasownik wielokrotny od niepoświadczonego [*klęti] pochodzącego od pie. *kle-n- ‘pochylać, zginać’.
Pierwotna postać
Od XVI w. występowała forma kłonić się ‘pochylać, schylać się’, przenośnie ‘skłaniać się, mieć nadzieję’.
poleca
b/d
kłaniać się
‘składać ukłon’; od XV w.; ogsłow. < psłow. *klanati ‘pochylać, zginać, uginać’ – forma wielokrotna od psłow. *kloniti
poleca
b/d
nakłonić
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
pokłonić
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
skłonić
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
ukłonić się
czasownik przedrostkowy
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Kłonić