1. ‘umiejętność wykonywania ćwiczeń’; 2. ‘ćwiczenia fizyczne mające na celu uzyskanie ogólnej sprawności’; 3. ‘urządzenia gimnastyczne’; 4. ‘przedmiot w szkole i lekcje tego przedmiotu’.
1. ‘umiejętność wykonywania ćwiczeń’; 2. ‘ćwiczenia fizyczne mające na celu uzyskanie ogólnej sprawności’; 3. ‘urządzenia gimnastyczne’; 4. ‘przedmiot w szkole i lekcje tego przedmiotu’.
Zapożyczenie z gr. (techne) gymnastikĕ ‘(system) ćwiczeń cielesnych’, ‘(umiejętność) ćwiczenia ciała’; wyraz znajduje się w grupie europeizmów (por. np. ang. gymnastics, fr. gymnastique, czes. gymnastika); w pol. od XVIII w. jako‘sztuka, umiejętność wykonywania ćwiczeń’; ‘ćwiczenia fizyczne’.
od XVIII w.
‘osoba biegła w gimnastyce’; od XIX w.
‘osoba biegła w gimnastyce’; od XIX w.
1. ‘wykonywać ćwiczenia gimnastyczne’; 2. ogólnie‘ćwiczyć, wyrabiać, kształtować’; od XIX w.
wyraz ogólnoeuropejski (np. czes. gymnasium, łac. gymnasium) < gr. gymnásion pierwotnie ‘budynek z dziedzińcem i salami, gdzie się gimnastykowano nago’, wtórnie ‘szkoła ćwiczeń’; w pol. już w XV w., przede wszystkim w znaczeniu historycznym ‘miejsca publiczne, w których odbywały się ćwiczenia’, wtórnie w znaczeniu ‘szkoła średnia’ (w tym znaczeniu popularne od XIX w.)
Materiał opracowany przez eksperta