1. ‘kiszki, jelita, wnętrzności zwierzęce’; 2. ‘potrawa z przyżołądków wołowych lub cielęcych’ (zdrobniale flaczki); 3. flak ‘przedmiot obwisły, zmięty, flakowaty’;4. flak ‘kiszka, jelito’ (XV w.).
Pochodzenie:
Od XIV w.; zapożyczenie ze śrniem. vlëc / vlëcke ‘kawałek; kawałek materiału, szmata, kawałek pokrojonych wnętrzności; kawałek ziemi, plac, miejsce’, dziś niem. Flecke ‘flaki (potrawa)’; występuje również w in. językach słow., np. czes. flák ‘wielki kawał (chleba, mięsa)’, flek ‘łata; plama; miejsce’ oraz stczes. flek ‘kawałek (materiału, roli)’; pol. > ukr. fljaky, flječky w znaczeniu kulinarnym.
Ciekawostki
W XV w. pojawiły się w pol. nazwy osobowe: Flak, Flaczek.