„Córko – rzecze jej stary –
Nie masz zbrodni bez kary.
Lecz jeśli szczera skrucha,
Zbrodniarzów Pan Bóg słucha”.
(Adam Mickiewicz, Lilije)
Choćby przed tobą wszyscy się skłonili
Cnotę i mądrość tobie przypisując,
Złote medale na cześć twoją kując,
Radzi, że jeszcze jeden dzień przeżyli,
Nie bądź bezpieczny. Poeta pamięta
Możesz go zabić – narodzi się nowy.
Spisane będą czyny i rozmowy.
Lepszy dla ciebie byłby świt zimowy
I sznur i gałąź pod ciężarem zgięta.
(Czesław Miłosz, Który skrzywdziłeś)
Motyw kary, związany niekiedy z ludową moralnością, niekiedy z refleksją historyczną i filozoficzną bardzo często pojawia się w tekstach kultury. Ściśle związany jest z takimi zagadnieniami, jak wina, odpowiedzialność, sumienie, zbrodnie, totalitaryzm, religia... Karę wymierzają siły nadprzyrodzone, społeczeństwo lub wymierza ją sobie sam człowiek.