1. ‘skakać z przypadaniem do ziemi (np. o zającu)’; 2. dialektalnie kicać się ‘walać się’.
Pochodzenie:
Od XIX w.; utworzone od dźwiękonaśladowczego wykrzyknienia kic!, naśladującego dźwięk podczas skoku (podobnie ukr. regionalne kic! i kyc!, wyrażające odgłos toczenia się); por. też czes. dialektalne kickat / gickat ‘skakać na jednej nodze’ oraz słowac. kyckať ‘rozrzucać, rozsypywać; plamić’.
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Kicać