1. ‘kawałek czegoś do jedzenia’; 2. ‘kawałek, część, pewna ilość czegoś’; 3. ‘trochę, nieco’.
Pochodzenie:
Od XV w.; ogsłow. (por. czes. kus, ros. kus, słoweń. kôs) < psłow. *ką/ęsъ (< *kond-so-) ‘odgryziony kawałek’.
Źródło
Lepszy jest kąsek z bojaźnią pańską niż wielki skarb z kłopotem.
Biblia Brzeska (Radizwiłłowska), 1563 r.
Nie miała, jedno kąszczek oleju w bańce.
Jakub Wujek (1541-1597)
poleca
b/d
poleca
b/d
kąsać
od XV w.; stpol. też kęsać; utworzone od psłow. *kęsati / kąsiti
poleca
67%
3 głosy
kąsić
forma stpol.; dziś występuje z przedrostkami: przekąsić ( --> przekąs, przekąska), ukąsić ( --> ukąszenie), zakąsić ( --> zakąska)
poleca
100%
2 głosy
kusy
od XVIII w.; wyparło wcześniejszą postać kęsy utworzoną od psłow. *kęsъ ‘odgryziony, odkąszony’ > ‘krótki, skrócony’.
Podobne teksty: