1. ‘virgo, kobieta, która nie straciła dziewictwa’; 2. stpol. ‘dziewczyna, panna, kobieta niezamężna’.
Pochodzenie:
Od XIV w.; ogsłow. (por. czes. dçvice, ros. devica) < psłow. *dçvica ‘dziewczyna,panna’ – pierwotnie było zdrobnieniem od psłow. *dçva ‘dziewica, dziewczyna’– urzeczownikowionej formy przymiotnika *dçvъ ‘dziewiczy, niewinny’(podstawą tego przymiotnika był czasownik *dojiti – patrz DOIĆ); pierwotnie w znaczeniu formy żeńskiej tego przymiotnika: deva ‘ssąca (pierś)’ > ‘niemowlę płci żeńskiej’ > dziewczynka’ > ‘dziewczyna, młoda kobieta’.
poleca
100%
3 głosy
dziewka
1. przestarzale ‘niezamężna dziewczyna wiejska, służąca na wsi’; 2. dziś przede wszystkim ‘kobieta lekkiego prowadzenia się; prostytutka’; 3. stpol. od XIV w. i dziś dialektalne w neutralnym znaczeniu ‘panna, dziewczyna, kobieta niezamężna; córka; służąca’ (por. czes. dívka ‘dziewczyna, panna’, ros. przestarzałe dévka ‘wiejska dziewczyna’, sch. dialektalne djêvka ‘dziewczyna; panna młoda’) < psłow. *děvъka ‘dziewczyna, dziewczynka’ –zdrobnienie od psłow. *děva
poleca
b/d
dziewictwo
od XV w.; w stpol. też forma dziewiczstwo
poleca
b/d
dziewiczy
od XV w.
poleca
b/d
dziewoja
przestarzale (dziś żartobliwie) ‘młoda, dorodna dziewczyna’; od XV w.
poleca
67%
3 głosy
dziewucha
rubasznie ‘dziewczyna, zwykle wiejska’
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Dziewica