1. ‘słodka, krystaliczna substancja otrzymywana z buraków cukrowych lub trzciny cukrowej, używana do potraw i napojów’; 2. ‘związek organiczny zbudowany z węgla, wodoru i tlenu, stanowiący podstawowe źródło energii koniecznej dla procesów życiowych’; 3. początkowo w znaczeniu ‘cukier trzcinowy’.
Pochodzenie:
Od XV w.; wcześniej w XIV w. wystąpiła postać z fleksją łac. w tekstach łac.; zapożyczenie ze śrniem. zucker ‘ts.’, ostatecznym źródłem jest stind. śarkara-‘żwir; ziarna cukru’ (por. też np. fr. sucre i wł. zucchero).
Ciekawostki
Najprawdopodobniej do Europy cukier dotarł za pośrednictwem arab.