1. ‘roślina Humulus’; 2. dialekalnie ‘obrzędowa pieśń weselna’; 3. też ‘o piwie i innych trunkach’ (od XVI w.).
Pochodzenie:
Od XIV w.; ogsłow. (por. czes. chmel, ros. chmel’, sch. hmelj) < psłow. *chъmeľь‘ts.’ – zapożyczenie ze Wschodu (uprawa tej rośliny przejęta została z Azji do Europy); prawdopodobnie Słowianie pośredniczyli w wędrówce tego wyrazu do Europy Zachodniej (por. np. stnord. humli / humall czy łac. humulus ‘ts.’).
Pierwotna postać
W XV-XVIII w. występowała postać chmielina ‘chmiel’.
poleca
b/d
poleca
100%
2 głosy
podchmielić sobie
‘upić się’; od XVI w.
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Chmiel